0

လွည္႔ၾကည္႔မိသြားေသာအၿပံဳးတစ္ပြင္႔

Posted by ၿဖိဳးဇာနည္ on Thursday, April 16, 2009 in
ကၽြန္ေတာ္ဒီေန႔ပဲၿပန္ေရာက္ပါတယ္။ကိုယ္႔ၿမိဳ႔ကိုၿပန္ေရာက္မွပဲစိတ္ထဲမွာလံုၿခံဳမႈေတြရွိသြားေတာ႔တယ္။အစကေတာ႔
သႀကၤန္ကိုၿမိဳ႔ေလးၿမိဳ႔သြားမယ္ဆိုၿပီးေမာင္းတင္ထားခ႔ဲတာပါ။အခုေတာ႔က်ိဳင္းတံုတစ္ၿမိဳ႕ထဲန႔ဲတင္ေၾကာၿပတ္သြားခ႔ဲ
ပါတယ္႕႕႕႕ေအးေရာ႕႕႕။မိုင္းလားကိုတန္းေနေအာင္ၿပန္ခ႔ဲရတယ္ဆိုပါေတာ႔။ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ေရာက္တာန႔ဲအပီအၿပင္ကဲ
ပစ္လိုက္တယ္။အခုဆိုတစ္ေနကုန္ က ထားလို႔ေၿခေတြလက္ေတြလည္းလွဳပ္ေတာင္မလွဳပ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ဒီအတိုင္းဆိုရင္
ေတာ႔ကၽြန္ေတာ္သိပ္မကဲရဲပါဘူး။ဒီေန႔ေတာ႕သယ္ရင္းတစ္ေယာက္က SPY အတင္းလာတိုက္သြားတာန႔ဲ တစ္လံုးန႔ဲ
ေတာင္မဝေတာ႕ဘူးဟီးအရသာကိုသိသြားေတာ႕ခ်ိဳတယ္ဟဆိုၿပီးႏွစ္လံုးဆင္႔ကစ္လိုက္တာ႕႕အားပါးပါးလန္းသလား
မေမးန႔ဲကဲတာမွအေပ်ာက္ပဲ႕႕ဟီး႕႕႕႕ဆက္ေၿပာၿပရင္သူမ်ားအၿမင္ကတ္ေနအံုးမယ္ေတာ္ပီေၿပာေတာ႔ဘူး။ကၽြန္ေတာ္
ဟာတကယ္ေတာ႔လားရွိဳးသားတစ္ေယာက္ပါ။ဒီမိုင္းလားကိုစီးပြားေရးအရေခတၱခဏလာေရာက္အေၿခခ်ေနခ႔ဲတာပါ။
သႀကၤန္န႔ဲပက္သက္ရင္ေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ဟာလားရွိဳးမွာပဲႏွစ္တိုင္းနီးပါးကဲၿဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္႔ၿမိဳ႕ကိုယ္ဆိုေတာ႔အရမ္းေပ်ာ္
တယ္ေလ။က်ိဳင္းတုံသႀကၤန္ကိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ဒီတစ္ႏွစ္မွာမွပထမဦးဆံုးလည္ဖူးၿခင္းပါ။သူမ်ားၿမိဳ႔ကိုပုတ္ခက္ေၿပာဆို
တာလည္းမဟုတ္ပါဘူးတကယ္ကိုေၿပာတာပါက်ိဳင္းတံုသႀကၤန္ဟာအင္မတန္မွကိုပ်င္းရိဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ဘာဆိုဘာမွ
ကိုမရွိတ႔ဲသႀကၤန္ပါဗ်ာ႕႕႕ကၽြန္ေတာ္တို႔လားရွိဳးသႀကၤန္န႔ဲတိုင္းတာရင္အပံု၁၀၀မွာ၁ပံုေတာင္မွေပ်ာ္စရာမရွိတ႔ဲက်ိဳင္းတံု
သႀကၤန္ပါ။

မ႑ပ္ကလက္၁၀ေခ်ာင္းမကုန္ပါဘူး႕႕႕လက္ခ်ိဳးေရရင္ေတာင္လက္ပိုေနပါေသးတယ္။တီးဝိုင္းမရွိပါဘူး။ဗဟိုမ႑ပ္
ေတာင္မွဒီအတိုင္းရိုးရိုးေလးကာလာအိုေကဖြင္႔ၿပီးဆိုၾကရပါတယ္။ညဆိုရင္၁၀နာရီအာဏာကုန္ပါပဲ။အကုန္ဘာမွ
ကိုမရွိေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕လားရွိဳးသႀကၤန္ဆိုရင္မ႑ပ္ေရွ႔မ်ားေရာက္ခ႔ဲရင္ဆိုင္ကယ္ဘီးလံုးတစ္ခ်က္လိမ္႔ဖို႔ကို
ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ယူရပါတယ္။အခုေတာ႔ဗ်ာ႕႕႕႕လားရွိဳးၿပန္မကဲနိုင္တ႔ဲကိုယ္႔ကိုကိုယ္ေတာ္ေတာ္ေလးဝမ္းနည္း
မိတယ္႕႕႕႕႕႕႕႕႕ဒါေၾကာင္႔ေၿပာတာေပါ႔ ဒီမိုင္းလားကိုၿပန္ေရာက္မွပဲစိတ္ခ်မ္းသာေတာ႔တယ္လို႔။က်ိဳင္းတံုမွာလည္ရတာ
ထက္အခုလက္ရွိကၽြန္ေတာ္႔ၿမိဳ႔ေလးကမွအပံုႀကီးသာၿပီးေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းေသးတယ္။

ဒါေပမ႔ဲကၽြန္ေတာ္က်ိဳင္းတံုမွာညဖက္လည္ရင္းန႔ဲအၿဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုကိုေတြ႔ခ႔ဲရတယ္။အၿမတ္ပဲေပါ႔ဗ်ာ႕႕႕႕႕
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္စာမူေလးရတာေပါ႔။ကၽြန္ေတာ္အခုအဓိကေၿပာခ်င္တာကအဲဒီအေၾကာင္းေလးပါ။က်ိဳင္းတံုမွာေပါ႔ဗ်ာ႕႕႕
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ႀကီးလမ္းအထြက္ကမ႑ပ္တစ္ခုမွာသူမ်ားေတြသီခ်င္းဆိုတာကိုရပ္ၾကည္႔ေနတုန္းေပါ႔စတိတ္စင္ေပၚ
မွာဆိုေနတ႔ဲအမ်ိဳးသမီးရ႔ဲအသံကေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ေအာက္ကလည္းအားေပးၾကတာေပါ႔။အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ေတာ႔စင္ေအာက္မွာမူးေနတ႔ဲလူေတြကဲၾကတ႔ဲအခ်ိန္ေပါ႔။ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္အၤက်ီဗလာေတြန႔ဲေယာက်ၤားေလးေတြ
၇ ေယာက္ ၈ ေယာက္ေလာက္ေတာ႔ရွိ္မယ္ဗ်။ေကြးေနေအာင္ကေနၾကတာေလ႕႕႕႕အဲ႕႕႕႕သီခ်င္း၂ပုဒ္၃ပုဒ္ေလာက္လဲ
နားေထာင္ၿပီးေရာၾကည္႔လိုက္ေတာ႔စင္ေအာက္မွာပံုပ်က္ပန္းပ်က္ကေနတ႔ဲသူေတြကို သူငယ္ခ်င္းကလာေခၚသူကေခၚ
ေဆြမ်ိဳးမိဘ ေတြကလာေခၚသူကေခၚ မိန္းမရွိသူေတြကေတာ႔မိန္းမ ကလာေခၚသြားၾကန႔ဲအကုန္းလံုးနီးပါးၿပန္ကုန္ၾက
ပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔စင္ေအာက္မွာကိုယ္႔feelန႔ဲကိုယ္လိမ္႔ေနၿပီးေကြးေနေအာင္ကေနတ႔ဲသူတစ္ေယာက္တည္းသာ
က်န္ေနခ႔ဲပါတယ္။သူမွာလာေခၚေနသူမရွိလို႔လား???ရွိပါတယ္သူ႔သားေလးကလက္ဆြဲၿပီးေခၚေနပါတယ္။မရပါဘူးအေဖ
ထက္သားကတစ္လႀကီးလို႔မွမရပဲ။ကေလးကအလြန္ဆံုးရွိမွ ၇ ႏွစ္ေလာက္ေပါ႔ ႕႕႕႕႕႕႕။

ကေလးကိုကၽြန္ေတာ္ၾကည္႔ေနတာေတာ႔သူ႔အေဖကိုေခၚဖို႔အတြက္အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးေနပါတယ္။ဒါေပမ႔ဲအခ်ည္းႏွီးပါပဲဗ်ာ႕႕႕႕
စင္ေပၚကသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ၿပီးသြားတိုင္းလက္ခုပ္တီးတ႔ဲအသံေတြကိုကေနတ႔ဲတစ္ေယာက္ကသူ႔ကိုတီးတယ္လို႕ထင္ၿပီးသီခ်င္း
တစ္ပုဒ္ၿပီးသြားတိုင္းကေနတ႔ဲအရွိန္ကပိုပိုၿမင္႔လာပါတယ္။ကေလးငယ္ကေတာ႔သူ႔အေဖကိုေခၚမရတ႔ဲအဆံုးေတာ႔အေရွ႔
နားေလးမွာပဲငုတ္တုတ္ေလးထိုင္းၿပီးေစာင္႔ေနရွာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္းစိတ္ဝင္စားလာတယ္ဒီကေလးသူ႔အေဖကိုရ
ေအာင္ဘယ္လိုမ်ားေခၚမလဲလို႔ေပါ႔။ကၽြန္ေတာ္႔ရ႔ဲေဘးမွာသီခ်င္းဆိုတာကိုအားေပးေနတ႔ဲသူေတြကေတာ႔အဲဒီ က ေနတ႔ဲလူ
ကိုက႔ဲရ႔ဲေနၾကပါတယ္။လူတိုင္းနီးပါးေပါ႔ဟာသလုပ္ေတြၿပီးေၿပာေနသူေတြကေတာ႔ေၿပာေနၾကေလရ႔ဲ။

ကၽြန္ေတာ္ၾကည္႔ေနတုန္းမွာပဲအဲဒီကေလးဟာဘယ္လိုဆံုးၿဖတ္ခက္ခ်လိုက္တယ္မသိဘူးသူ႔အေဖကိုလက္ခုပ္ေတြတီးၿပီး
အားေပးလိုက္ ၊ အေရွ႔ကေနသူ႔အေဖကတ႔ဲအတိုင္းလိုက္ကလိုက္န႔ဲ စင္ေအာက္မွာသားအဖႏွစ္ေယာက္အတိုင္အေဖာက္
ေတြညီေနပါတယ္။ၾကည္႔ေနရင္းမွာပဲကၽြန္ေတာ္အရမ္းဝမ္းနည္းသြားတယ္ၿပီးေတာ႔ကၽြန္ေတာ္အဲဒီကေလးကိုလည္းေလးစား
သြားမိတယ္။သူ႔ဟာသူဘယ္လိုဆံုးၿဖတ္ခ်က္န႔ဲပဲသူ႔အေဖလိုလိုက္ ကက ဖေအတူသားဆိုၿပီးက႔ဲရ႔ဲေနတဲ႔သူေတြၾကားထဲမွာ
ေတာ႔ဒီကေလးဟာ အလကားလူတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ဟုတ္ပါတယ္အၿပင္ပန္းၾကည္႔ရင္ေတာ႔ဒီကေလး
ဟာတကယ္ကိုအေပါစားကေလးတစ္ေယာက္ေပါ႔။ကၽြန္ေတာ္႔အၿမင္မွာေတာ႔ဒီကေလးဟာ သူ႔အေဖအတြက္အားကိုရတ႔ဲသား
ေလးတစ္ေယာက္ပါ။အေဖကိုအရမ္းခ်စ္တ႔ဲသား၊အေဖကိုအရမ္းအထင္ႀကီးအားကိုတ႔ဲသား ၊အေဖလုပ္တ႔ဲအလုပ္မွန္သမွ်ကို
တန္းဖိုးထားတတ္ေသာသား၊ မိဘကိုခ်စ္ၿမတ္နိုးတတ္ေသာသားတစ္ေယာက္ပါပဲ။

ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပဲေတြးေတြးဒီကေလးရ႔ဲလုပ္ရပ္အေပၚကၽြန္ေတာ္သေဘာက်ပါတယ္။သူ႔အေဖ ဖာသာဘာပဲၿဖစ္ေနပါေစ
သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ သူ႕အေဖရ႔ဲလုပ္ရပ္ဟာမေကာင္းမွန္းသိေနေပမ႔ဲ သူ႔အေဖဖက္ကေနသူရပ္တည္ေပးေနတယ္ေလ။တစ္ေလာ
ကလံုးကိုဥေပကၡာၿပဳၿပီးသူ႔အေဖအတြက္သူရွိေနေပးခ႔ဲတာပဲ။သူ႔ေက်ာေပးထားတ႔ဲေနာက္မွာလူေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာရွိေနပါတယ္
ဒါေပမ႔ဲသူမ်က္ႏွာမူထားၿပီးအားေပးေနတာကေတာ႔သူ႔အေဖကိုပဲေလ။က်န္တာေတြဟာသူ႔အတြက္မလိုအပ္ပါဘူး႕႕႕။ကၽြန္ေတာ္
ၾကည္႔ရင္းန႔ဲစိတ္မေကာင္းၿဖစ္လာမိတယ္။ဒါေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္ဟာခ်က္ခ်င္းပဲအဲဒီမ႑ပ္ေရွ႕ကေနလွည္႔ၿပန္ခ႔ဲပါတယ္။ၿပန္ရင္း
န႔ဲပဲကၽြန္ေတာ္အဲဒီသားအဖႏွစ္ေယာက္ကိုလွည္႔ၾကည္႔မိလိုက္ေသးတယ္။အဲဒီၿမင္ကြင္းကေတာ႔ သူ႔သားရ႔ဲလက္ခုပ္သံေတြေအာက္
မွာသူ႔အေဖဟာ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးန႔ဲေအာင္ပြဲခံရင္း ေကြးေနေအာင္ကေနဆဲပဲေပါ႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔႔ ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕

စိတ္မေကာင္းၿခင္းေတြေအာက္မွာမသိမသာအၿပံဳးေလးတစ္ပြင္႔ကိုကၽြန္ေတာ္ေၿခြမိသြားပါတယ္႕႕႕႕အဲဒီၿမင္ကြင္းေအာက္မွေပါ႔ ႕႕႕႕႕




မိဘကိုခ်စ္ေသာသားသမီးတိုင္းကိုေလးစားတ႔ဲ ႕႕႕႕ၿဖိဳးဇာနည္႕႕႕႕ည႕႕႕႕႕႕၁၂း၂၀တိတိ

0 Comments

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

how about

Copyright © 2009 အရာအားလံုးၿပီးၿပည္႔စံုခ႔ဲေသာ ဘ၀တစ္ခု၏ ရာဇ၀င္ All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.