ကၽြန္ေတာ္ငိုေနသလား

*ကၽြန္ေတာ္ငိုေနသလား *

မငိုပါနဲ႔
မနက္ျဖန္ နံနက္ ေနေရာင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ပုိၿပီးေနသာသြားလိမ့္မယ္ ကေလး... ဒါေၾကာင့္ ဒီည မငုိပါနဲ႔လား ဒါေၾကာင့္ ဒီည မငိုပါနဲ႔လား ဒါေၾကာင့္ ဒီည မငိုပါနဲ႔လားကြယ္ မင္းဦးေခါင္းထက္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံဟာ ရွိေနတယ္။

ဒါေၾကာင့္ မငိုပါနဲ႔ ဒီည မငိုပါနဲ႔' အဲဒါ Gun N Roses ရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပဲ။ အဲဒီသီခ်င္းကို အင္တာနက္ထဲကေန ရတယ္။ အဲဒီေန႔ဟာ မတ္လရဲ႕ လဆန္းရက္တစ္ရက္။ လားရွိဴးကေန က်ိဳင္းတံုကို ထြက္မလာခင္ တစ္ရက္ေလ။ ေနာက္ ရက္ နံနက္ 7 နာရီ မွာကားနဲ႔ မႏၱေလးကို ထြက္လာရေတာ့မယ္။မႏၱေလးကေနတဆင္႔ေလယာဥ္န႔ဲ က်ိဳင္းတံုဆီကိုေပါ႔။

အဲဒီညေနက ေဒး နဲ႔ Green point ဆိုတ႔ဲအင္တာနက္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းထားခဲ့တယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္က ထုံးစံအတုိင္း ေနာက္က်တယ္ေပါ့။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ ေရာက္သြားတယ္။ အိမ္မွာ လိုအပ္တာေလးေတြ(လက္စသတ္စရာေလးေတြ)ကို အၿပီးသတ္ေနရလို႔ပါ။
သူက ခြဲရမွာအတြက္ ၀မ္းနည္းေနတာရယ္၊ ေနာက္က်တာရယ္ ေပါင္းၿပီး စိတ္ထိခိုက္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္သြားေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ေမာ္နီတာေရွ႕က ကီးဘုတ္ခုံေပၚမွာ မ်က္ႏွာကို ငုံ႔ရင္း မ်က္ရည္က်တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္း မသိဘူး။ ဘယ္ လို စကားစရမွန္း မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ လည္း ၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနတယ္။ ေမာ္နီတာေပၚက ဂူဂဲလ္ရွာေဖြေရးစက္မွာ Don't Cry ဆုိတဲ့ စာသားကို ႐ိုက္ထည့္လိုက္တဲ့အခါ ၀က္ဘ္ဆုိက္ ေပါင္းမ်ားစြာကို ဂူးဂဲလ္က စာရင္း လုပ္ေပးတယ္။ အဲဒီ၀က္ဘ္ဆုိက္ေတြထဲက ထိပ္ဆုံးမွာ ေပၚေနတဲ့ ဆိုက္တစ္ခုကို ကလစ္ႏွိပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ Gun N Roses ရဲ႕ Don't Cry ဆုိတဲ့ သီခ်င္း စာသားထြက္က်လာတယ္။

'ငါ့ကို တိုးတိုးကေလး ေျပာေလ မင္းမ်က္လုံးထဲက တစ္စုံတစ္ရာကို ေၾကကြဲမႈနဲ႔ အဲဒီလို ေခါင္းငုံ႔မေနပါနဲ႔ ၿပီးေတာ့... ငိုလည္း မငိုလိုက္ပါနဲ႔ မင္းရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆုိတာ ငါ သိပါတယ္..'

အဲဒါကို ပရင့္ႏွစ္ရြက္ထုတ္ၿပီး ထိပ္မွာ လက္မွတ္နဲ႔ ရက္စြဲကို ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ရြက္ကို လွမ္းေပးေတာ့ သူက 'ဘာလဲ'လို႔ ခပ္တိုးတိုး ေျပာတယ္။ 'ဖတ္ၿပီး သိမ္းထားဖို႔' တစ္ရြက္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ယူထားလိုက္ တယ္။

'... ငါ့ကို တိုးတိုးေျပာေလ ငါ့ကို အရိပ္အေယာင္ေတာ့ ျပကြာ ဂြတ္ဘုိင္လို ႏႈတ္ဆက္စကားမဆုိခင္ ငါ့ကို အနမ္းတစ္ခုေတာ့ ေပးပါ ဒါကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မခံစားပါနဲ႔လား ၿပီးေတာ့ ဆုိးဆုိးရြားရြား မေတြးပါနဲ႔လား မင္းကို ငါ အျမဲသတိရေနမွာပါ ငါတို႔ အတူရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုေရာေပါ့ေနာ္ ကေလး'

အဲဒီအခါမွာေတာ့ သူ အငိုတိတ္သြားပါၿပီ။ ငိုတာကို မေခ်ာ့တတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အင္တာနက္က ကူေခ်ာ့ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ဒီည မငိုပါနဲ႔လား

'မင္းကို ငါ ခ်စ္ေနဆဲပါ ကေလး ဒီည မငိုပါနဲ႔လား ဒီညေတာ့ မငိုပါနဲ႔လားကြယ္ မင္းေရွ႕မွာ နတ္ဘုံနတ္နန္းတစ္ခု ရွိေနသားပဲ ဒါေၾကာင့္ ဒီညေတာ့ မငိုပါနဲ႕...'

အင္တာနက္ဆုိင္မွာ ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ လားရွိဴး ပန္းၿခံအေနာက္ဖက္ျခမ္း၊ သစ္ပင္ရိပ္ေတြ ေအာက္က ခုံတန္းေတြဆီကိုဦးတည္ခ႔ဲပါတယ္။ ညေနတုိင္း လာေနက် ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေနရာေလ။ ၿမင့္မားၿပီး အုပ္ဆုိင္းတဲ့ ပင္ျမင့္ပင္ေစာက္ တစ္ပင္ေအာက္မွာ ၀င္ထုိင္ျဖစ္တယ္။ သူ မ်က္ရည္ မေျခာက္ေသးတဲ့ မ်က္၀န္း ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္တယ္။

'ဘာေၾကာင့္ က်ိဳင္းတံု ကုိ သြားမွာလဲ။ ေဒး ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ဆုိရင္ ေဒး ကို ခြဲၿပီး ဘာ ေၾကာင့္ က်ိဳင္းတံု ကို သြားေနဦးမွာလဲ။ ဒီမွာပဲ ေန ပါ။ ဒီမွာပဲ အလုပ္လုပ္ပါလားဟင္'

ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို ျပန္ေျဖရမွာလဲ။ သူ႕ကိုခ်စ္လ်က္နဲ႔ ခ်စ္သူနဲ႔ခြဲၿပီး က်ိဳင္းတံု မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဘာသြားလုပ္မွာလဲ။ လားရွိဴး မွာ ဘာေၾကာင့္ မေနခ်င္ရတာလဲ။ ငိုင္ေတြေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ အတင္း အက်ပ္ မေမးပါဘူး။

'က်ိဳင္းတံုမွာ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ဆုိတာ က်ိဳင္းတံု မွာ ပိုၿပီး အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ ပညာေတြ ရမယ္လို႔ ထင္တယ္ မဟုတ္လား။ မိုင္းလား ဆိုတ႔ဲတရုတ္နယ္စပ္ကို အထင္ႀကီးတယ္ မဟုတ္လား။ က်ိဳင္းတံု မွာ ပိုၿပီး ေပ်ာ္မယ္လို႔ ယူဆတယ္ မဟုတ္လား'

သူ႕ေမးခြန္းေတြကို သူ႕ဘာသာ သူ ျပန္ေျဖ ေနတယ္။

'သူ႕ကို စိတ္မခ်ဘူးကြယ္။ က်ိဳင္းတံု က မိန္းကေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါ ေဒး ကို ေမ့သြားမွာ လား'

'ကိုယ္က အဲဒီလိုလူလားကြာ။ သိရဲ႕သားနဲ႔။ ဘာမွ စိတ္မခ်ျဖစ္မေနနဲ႔။ ဘာမွ စိတ္ပူမေနနဲ႔။ ကိုယ့္ကို ယုံတယ္ မဟုတ္လား။ ကိုယ္ကလည္း ေဒး စိတ္ဆင္းရဲရမယ့္ကိစၥေတြ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္ကို ယုံၾကည္ေပးပါ'

ကြၽန္ေတာ့္စကားဆုံးေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ႏွာကို ေတြေတြႀကီးစိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ ေတြ က်လာျပန္တယ္။

'ေဒး ရယ္ မငိုပါနဲ႔၊ မငိုပါနဲ႔'

ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကို သူ႕ကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲထည့္ၿပီး ေထြးေပြ႕ရင္း မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ ေပးမိတယ္။

'ဘာလို႔ ငိုတာလဲဟင္။ ဘာလို႔ ငိုတာလဲ။ ကိုယ္နဲ႔ခြဲရမွာကို ၀မ္းနည္းလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္မခ်လို႔လား'

မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ေနေသာ သူ႔ပါးျပင္ကို ကြၽန္ေတာ့္ပါးျပင္နဲ႔ကပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ တိုးတိုးေမး မိတယ္။

'ႏွစ္ခုစလုံးေပါ့'

'ခြဲတယ္ဆုိတာ ခဏပါကြာ။ ကိုယ္တို႔ ျပန္ဆုံ ႏိုင္ေအာင္ အျမဲႀကိဳးစားၾကမယ္ေနာ္။က်ိဳင္းတံု သြားတယ္ဆုိတာကလည္း ကိုယ္ အေပ်ာ္သြား တာမွ မဟုတ္တာ။ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ကိုယ့္ တိုးတက္မႈအတြက္ သြားတာပါ။ '
'ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို စိတ္မခ်ဘူးဆုိတဲ့ အေတြးကိုလည္း ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္။ အဲဒါ ကိုယ့္ရဲ႕သိကၡာကို မယုံၾကည္ရာေရာက္ တယ္။ ကိုယ့္ကို ေစာ္ကားရာေရာက္တယ္လို႔ ေဒး ေတြးမိရဲ႕လား'

'မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလို သေဘာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး ကိုရယ္'
'ေယာက်္ားေလးေတြ ေပးေနက် အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ လူခ်င္းအေနေ၀းေနလို႔ အေနနီးသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ အေပၚမွာ တိမ္း ညြတ္မိတယ္ဆုိတာမ်ဳိး ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္လို႔ပါ ကို ရယ္။ ကိုယ့္ဘက္က မဟုတ္ေတာင္ တစ္ဖက္ သားက စလာတဲ့အခါ ေရွာင္ရခက္ေနမယ့္အျဖစ္မ်ဳိးေတြကို ေတြးမိၿပီး စိတ္ပူေနမိတာပါ'

'အမယ္ေလးဗ်ာ၊ အဲဒီေလာက္ထိ စိတ္မပူပါနဲ႔။ ဒီလိုဆုိ ကိုယ္ကေရာ ေဒး ကို စိတ္မပူရေတာ့ဘူးလား။ ေဒး ကိုေရာ ကိုယ္ စိတ္ခ်လက္ခ် ထားခဲ့လို႔ရပါ့မလား'

ကြၽန္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲကေန သူ အသာ႐ုန္း ထြက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတယ္။

'ဘာလို႔ အဲဒီလို ေျပာရတာလဲဟင္။ ေဒး ကို စိတ္ခ်ပါေလ။ ေဒးဘ၀မွာ ကိုတစ္ေယာက္ တည္း ရွိတယ္ဆုိတာ သိေနရက္သားနဲ႔'

'ေဒးက ကိုယ့္ကို စိတ္မခ်သလို ကိုယ္က လည္း ေဒး ကို စိတ္ပူခြင့္ ရွိေနတာပဲ မဟုတ္ လား။ ၿပီးေတာ့ ေဒး အလုပ္က ဘဏ္မွာဆုိ ေတာ့။ လူေပါင္းစုံနဲ႔ ေန႔စဥ္ေတြ႕ေနရတာ မဟုတ္ လား။ လူေတြက ယုံရတာ မဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္း ကို သတိထားၿပီး ဆက္ဆံပါကြာ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယုံနဲ႔။ အထူးသျဖင့္ ဘယ္ေယာက်္ားကိုမွ မယုံနဲ႔ ၾကားလား'

ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္စိတ္ပူစြာ ေျပာေတာ့ သူ ေက်ေက်နပ္နပ္ ျပံဳးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့

'ေတာ္ၿပီ၊ ေတာ္ၿပီ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိတ္မခ်ျဖစ္ၿပီး စိတ္မဆင္းရဲ ေၾကး။ ကိုယ္လည္း ေဒး ကို စိတ္မပူနဲ႔။ ေဒး လည္း ကို႔ကို စိတ္ခ်ေနမယ္ေနာ္... ေနာ'

သူ႔နဖူးေလးကို ကြၽန္ေတာ္ ညင္သာစြာ နမ္း မိပါတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လာ တယ္။ ႏႈတ္ဆက္မ်က္ရည္မိုးေတြ ရြာမိၾကတယ္။

'ကိုလည္း ကို႔အလုပ္ထဲမွာ အေတာ္ဆုံးျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္ေနာ္'

'အင္းပါ'

'ဘယ္ေကာင္မေလးကိုမွ စိတ္မ၀င္စားရ ဘူး'

'အင္းပါ'

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ရက္မွာ ကားနဲ႔ မႏၱေလး ကို ကြၽန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့တယ္။ကားေပၚမွာ ပရင့္ထုတ္ထားတဲ့ စာရြက္ ေပၚက သီခ်င္းစာသားကို ထုတ္ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေၾကကြဲေနမိတယ္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခု ကိုလည္း ေျဖႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ေပါ့။ကြၽန္ေတာ္ က်ိဳင္းတံု မွာ ဘာသြားလုပ္မွာ လဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲ ဘုရင့္ေနာင္လို ေဖာင္ဖ်က္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့ စိတ္အေတြးေတြကို ပိုက္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။ ေမးခြန္းေတြ။ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္တဲ့ ေမးခြန္း ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေျဖႏိုင္ရမယ္။ေမးခြန္းေတြကို ေၾကာက္ေနရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုခရီးဆက္မလဲ။ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုလမ္း ဆက္ေလွ်ာက္ မလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕အတြက္ အသက္ရွင္ ေနတာလဲ။ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမြးဖြားခဲ့တဲ့၊ ေကြၽးေမြးျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့၊ ပညာေတြသင္ေပးခ့ဲတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မိဘႏွစ္ပါးအတြက္လား။ဟုတ္တယ္ဒါအမွန္ဆံုးပဲၿဖစ္လိမ္႔မယ္ ။ ေဒး အတြက္ အသက္ရွင္ေနတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာ ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေဒး ၿဖစ္ေစခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ မေလွ်ာက္ခဲ့ဘူး။ကြၽန္ေတာ္ သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ ေဒး အတြက္ကၽြန္ေတာ္႔ရ႕ဲရက္စက္ၿခင္းလား။ ဟင့္အင္း။ အခု အခ်ိန္အထိ ေဒး ကို ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနန႔ဲ တာဝန္ေက်ေနေသးပါတယ္။ ဒါျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝ အတြက္လား။ ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ ခ်စ္သူနဲ႔ ေ၀းရာ ကို ကြၽန္ေတာ္ ထြက္ေျပးေနၿပီေလ။ ဒါျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေမတၱာတရားနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္ ရွင္သန္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္မက္ေတြအတြက္ အသက္ရွင္ေနတာလား။ အိပ္မက္ေတြက ဘာလဲ။ အဲဒီအိပ္မက္ေတြကို တည္ေဆာက္တဲ့အခါ အခက္အခဲ၊ အတားအဆီးေတြ ၾကံဳလာရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို ေျဖရွင္းမလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပး မလား။ဘာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားရမလဲ။
'ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ ေငြေၾကးႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ'...။ 'ဘယ္အရာကို ယူေဆာင္ဖို႔ သင္ ေလာကထဲ ေရာက္လာခဲ့သလဲ' မငိုပါနဲ႔... တဲ့။ စာရြက္ေပၚက စာလုံးအနက္ေလးေတြ မႈန္၀ါးသြားၾကတယ္။မႈန္၀ါးတဲ့ အနာဂတ္ထဲကို ကားႀကီးစီးၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ခရီးႏွင္ေနမိပါသလား။


guns n' roses ၏ don't cry -သီခ်င္းအားဤ post ေလး၏အမွတ္တရအေနၿဖင္႔Downloadရယူနိုင္ပါသည္။
ၿဖိဳးဇာနည္႕႕႕႕႕႕႕႕႕ည႕႕႕႕၁၁း၄၀တိတိ