1
ငါလဲ ပန္းတစ္ပြင္႔ပါကြာ႕႕႕႕႕
Posted by ၿဖိဳးဇာနည္
on
Friday, April 24, 2009
in
ဒီလိုပဲေပါ႔
သကၠရာဇ္ တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္ပြင့္ျပီးတစ္ပြင့္ေၾကြခ်.... ငါ့မလွမ္းမကမ္းမွာ ႐ွိေနတဲ့ ရက္စြဲေလးတစ္ခုက လွလွပပေလး ေဘာင္
ခတ္ထားေလရဲ႕... အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးေနဆဲ.... အသိေတြ ေမွာင္မိုက္ေနဆဲ... အမွန္တရားအခ်ိဳ႕အတြက္ ငါ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဆြံ႕
အေနဆဲ....
ငါက ကားကားစြင့္စြင့္ ပြင့္တတ္တဲ့ ပန္းကေလးလည္းမဟုတ္ခဲ့.... ေနေရာင္အကူနဲ႕ ေခါင္းေထာင္တတ္တဲ့ အငွားလင္းတတ္
တဲ့သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူးကြယ္.... ႐ိုးတံေတြ ရွည္ေကာင္းရွည္ပါလိမ့္မယ္... က်ိဳးမက်ဖို႕ေတာ့ ငါ့နည္းနဲ႕ငါ ေတာင့္ခံတတ္
ပါတယ္.... အလွတစ္ခုနဲ႕ လူေတြကိုလည္း မဖ်ားေယာင္းခဲ့ပါဘူး... ဘုရားစင္ေပၚတင္ထားရေလာက္ေအာင္ေတာ့ ငါကမၾကီး
ျမတ္ဘူးေပါ့... ဒါေပမယ့္ ငါလည္းပန္းကေလးတစ္ပြင့္ပါပဲ...
ေနၾကာဆိုတာ အပူကိုၾကိဳက္တတ္တဲ့ ပန္းကေလးပါတဲ့...
ေခါင္းတေထာင္ေထာင္နဲ႕ ေလတိုက္တိုင္းယိမ္းတတ္တဲ့ သူလိုငါလို ပန္းပါပဲ... ဘာမွေတာ့ပိုျပီး မထူးျခားဘူးေပါ့ကြယ္... အစြမ္း
ကုန္ပြင့္ဖို႕ ပ်ိဳးေထာင္ေပးရင္ အစြမ္းကုန္ပြင့္ပါတယ္... ဘာေၾကာင့္ပ်ိဳးသလဲ... ဘာေၾကာင့္ပြင့္ခိုင္းသလဲေတာ့ ျပန္မေမးတတ္တ႔ဲ
ပန္းကေလးပါ... သူသိတာက သူစြမ္းအား႐ွိသေလာက္ သူပြင့္ေပးမယ္ အဆီေတြ အႏွစ္ေတြ ထုတ္ေပးမယ္... စားသံုးၾကပါကြယ္....
လူသားေတြစိတ္ေက်နပ္မႈ တစ္ခုအတြက္.. သူ႕အေသြးအသားအသက္ေတြ ေပးရေလာက္ေအာင္ ၾကီးျမတ္ေပးတဲ့ပန္းကေလးပါပဲ...
ေနၾကာဆိုတာ အပူကိုၾကိဳက္တတ္တဲ့ ပန္းကေလးပါတဲ့...
အပိုင္းပိုင္းခ်ိဳးၾက ၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္ၾက၊ အဆီအႏွစ္ေတြထုတ္ၾက၊ ငါ၀တ္မႈန္ေတြ စားသံုးၾက၊ ေက်နပ္ႏိုင္ၾကျပီလား..
ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကျပီလား... လိုအင္ဆႏၵေတြျပည့္၀ႏိုင္ၾကျပီလား... ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကျပီလား... အပိုင္းပိုင္းလဲေလ်ာင္းေနရတဲ့
ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႕... သူလိုကိုယ္လိုပန္းပြင့္ကေလးေတြ ျငိမ္းခ်မ္းသြားၾကျပီလား... စားသံုးမႈတစ္ခုအတြက္ ပူေပးခဲ့ရတဲ့အျဖစ္
ေတြက ကင္းလြတ္ခြင့္ရၾကျပီလား...
ေခါင္းေထာင္ေနတိုင္းလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္... ၀င့္ၾကြားေနတယ္... ေအာင္ျမင္ေနတယ္လို႕ မသတ္မွတ္ၾကပါနဲ႕ကြယ္...
ေနၾကာဆိုတာ အပူၾကိဳက္တာမွန္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြ နာက်င္မႈေတြ ခံစားမႈေတြ အားလံုးကိုပိုက္ေထြးျပီး
အပူၾကားမွာ ဟန္လုပ္ ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ ခပ္မိုက္မိုက္ ပန္းကေလးေတြပါ....
သူလည္း တျခားပန္းကေလးေတြလို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ပန္ဆင္ခြင့္ လိုခ်င္သူပါ....
သူလည္း တျခားပန္းကေလးေတြလို အိမ္ဦးခန္းက ဘုရားစင္ေလးေတြမွာ ေနခ်င္သူပါ....
သူလည္း တျခားပန္းကေလးေတြလို ပန္းစည္းလွလွေလးေတြၾကားမွာ စံျမန္းခ်င္သူေလးပဲေပါ့...
အားလံုးကေတာ့ တညီတညႊတ္တည္း သတ္မွတ္ၾကတယ္.... ေနၾကာဆိုတာ အပူကိုမွ ၾကိဳက္တဲ့ပန္းကေလးပါတဲ့......
သကၠရာဇ္ တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္ပြင့္ျပီးတစ္ပြင့္ေၾကြခ်.... ငါ့မလွမ္းမကမ္းမွာ ႐ွိေနတဲ့ ရက္စြဲေလးတစ္ခုက လွလွပပေလး ေဘာင္ခတ္
ထားေလရဲ႕... အျမင္ေတြ ေ၀၀ါးေနဆဲ.... အသိေတြ ေမွာင္မိုက္ေနဆဲ... အမွန္တရားအခ်ိဳ႕အတြက္ ငါ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဆြံ႕အေနဆဲ....
ငါမင္းကိုခ်စ္မိတာဟာ႕႕႕႕သူမ်ားေတြလို မင္းႏွဖူးေလးကို နမ္းခ်င္လို႔
ငါမင္းကိုခ်စ္မိတာဟာ႕႕႕႕သူမ်ားေတြလို မင္းလက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ခ်င္လို႔
ငါမင္းကိုခ်စ္မိတာဟာ႕႕႕႕သူမ်ားေတြလို မင္းရ႔ဲၾကင္နာမႈေတြကိုလိုခ်င္လို႔
ငါမင္းကိုခ်စ္မိတာဟာ႕႕႕႕သူမ်ားေတြလို မင္းကိုၿမတ္နိုးခ်င္လြန္းလို႔ပါကြာ႕႕႕႕႕႕႕
အခုေတာ႔မင္းရ႔ဲ အသံုးခ်မႈေတြကိုသိသိႀကီးန႔ဲ အၿပံဳးေတြကိုပန္ဆင္ၿပီး ေပးဆပ္သူသက္သက္အၿဖစ္န႔ဲမင္း အတြက္ရွင္သန္ေန
ခ႔ဲတယ္ဆိုတာဟာလဲ ငါဟာ႕႕႕႕႕မင္းကိုခ်စ္လို႔ပါပဲမဟုတ္ဖူးလားဟာ႕႕႕႕႕ဒါေပမ႔ဲ သက္ေသၿပပံုခ်င္းေတာ႔လြဲမွားေနခ႔ဲတယ္ကြာ႕႕႕႕႕
တကယ္ေတာ႔ ငါလဲ ေနၾကာပန္းေပမ႔ဲ ႕႕႕မင္းအေပၚမွာေတာ႔ ပန္းေလးတစ္ပြင္႔ၿဖစ္ခြင္႔ရခ႔ဲသူပါကြာ႕႕႕႕႕႕
ၿဖိဳးဇာနည္႕႕႕႕ည႕႕႕႕၁၂း၈တိတိ
