1
တံုးလံုး နဲ႕ စပြင္း
Posted by ၿဖိဳးဇာနည္
on
Monday, March 16, 2009
in
ဟာသ
တံုးလံုး နဲ႕ စပြင္း
ေနရာေဒသတစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ေျပာပံုဆိုပံု ေလယူေလသိမ္းေတြကမတူၾကဘူးေလ.. ေတာင္ေပၚသားေျမျပန္႕သား ေတြကြာျခားရံုတင္မဟုတ္.. ေျမျပန္႕မွာကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးကဲြေနတယ္ေလ.. တစ္ခါက မြန္ ျပည္ဘက္ကျပန္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကေျပာတယ္.. သူ မြန္ ျပည္ကရြာကေလးတစ္ရြာမွာထမင္းစားေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြကေျပာတယ္ .....
"စားစား ငတ္ရင္စားတဲ့"
စားရတဲ့သူ ေတာင္နင္သြားတယ္.. ၿပီးေတာ့ရွိေသးတယ္... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ေတြ႕ပဲ မြန္ၿပည္နယ္ ကိုသြားေတာ့ တစ္ေတာင္တတ္တစ္
ေတာင္ဆင္းနဲ႕ ေမာေနၿပီ... တည္းခိုတဲ့အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ထမင္းကိုအားရပါးရစားျပစ္မယ္လိုေတးထားတာေပါ့.. တည္းတဲ့အိ္မ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ရွင္ မြန္ မႀကီးကေျပာတယ္..
"စားသူငယ္ေလး အားမနာနဲ႕ နင္ငတ္ေနတာငါသိတယ္.. အိမ္က ေအာင္နက္ ႀကီးလိုအားရပါးရစားစမ္းပါ".... တဲ့
ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႕ စားမလို႕သူေျပာလိုက္မွပဲ ေလွခါးရင္းက ကိုယ့္ေဘာ္ဒါႀကီးကိုၾကည့္မိတယ္... အမ္မယ္...သူကလဲေဖာ္ေရြပါတယ္.... အၿမီးကေလးကိုနန္႕လို႕......
အခုဆိုရင္အညာမွာေတာင္ေျပာပံု ဆိုပံုမတူၾကဘူး... မႏၱေလးမွာဆိုရင္ ေကာင္မေလး ေတြကို "ဇယ္" လို႕ေျပာတယ္.... တစ္ခိ်ဳ႕ေဒသေတြမွာကေတာ့ "ေစာ္" ေပါ့... ( ဘာကို ေစာ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္းမသိပါ )
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းတတ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူကလဲအညာသားပါပဲ... ေပ်ာ္ဘြယ္ ဘက္က..
အညာေဒသျခင္း တူေပမယ့္ေျပာပံုဆိုပံု ေလယူေလသိမ္းကမတူဘူး...
တစ္ေန႕မွာ ဒီေကာင္ကေျပာတယ္... လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေနတုန္းေရာက္လာၿပီးေတာ့
"ဟိတ္ေကာင္ေတြ Practical အခန္းထဲမွာကြာ ေကာင္မေလး ျမင္မေကာင္းဘူး... တံုးလံုး လွဲ ေနတယ္.. " တဲ့...
"ဘာ..."
ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖဲြ႕မ်က္လံုးပ်ဴးတဲ့သူကပ်ဴး... လက္ဖက္ရည္သီးတဲ့ေကာင္ကသီး... ေရေႏြးၾကမ္းေမွာက္က်တဲ့ေကာင္က က်နဲ႕.. အကုန္၀ရုန္းသုန္းကားျဖစ္ကုန္တာေပါ့.... ဆူနာမီေရလိႈင္းသတင္းၾကားတုန္းကေတာင္ဒီေလာက္မတုန္လႈပ္ဘူး... (ဒါကဆူနာမီထက္ထူးတာကိုး..)......
"ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာလဲ..." သယ္ရင္းတစ္ေယာက္ကေမးေတာ့...
" practical အခန္းထဲ....."
သူ႕စကားေတာင္မဆံုးလိုက္ပါဘူး... အကုန္လံုး ၀ုန္းကနဲ Practical အခန္းဘက္ကိုေျပးတာေပါ့...
(အျမင္မေတာ္တာေတြ႕ရင္ဆံုးမ မလို႕ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ပါ....)
Practical အခန္းနားေရာက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေနေခ်ာင္းလိုက္တယ္... ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ေတြ႕
ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္သူေျပာသလိုမဟုတ္... (သူေျပာတာ ဘာ လဲ ဟင္).....
သူ႕ဖာသာသူ ခံုေပၚမွာေမွာက္အိပ္ေနတာ... ဒါေပမယ့္နည္းနည္းေတာ့ ျမင္မေကာင္းဘူးေပါ့
" ေဟ့ေကာင္မင္းေျပာေတာ့ @#$%^& ဆို...." ဒီေကာင့္ိကုိ၀ိုင္းေျပာေတာ့
"အင္းေလ... မေတြ႕ဘူးလား တံုးလံုးလွဲေနတာ... "
" အိပ္ေနတာပါကြ....." ဒီေတာ့မွေမာင္မင္းႀကီးသားက
"ေအးေလ ငါတို႕ကအိပ္တာကိုမ်ားေသာအာျဖင့္ တံုးလံုးလွဲတာလို႕ေျပာတယ္ကြ..."
"ဟာ..... မင္းကေတာ့" အားလံုးသက္ျပင္းခ်ကုန္ၾကေတာ့တယ္...
(မွန္းခ်က္နဲ႕ႏွမ္းထြက္နဲ႕မွမကိုက္တာကိုး..... မွန္းခ်က္ ဆိုတာတစ္ျခားဘာမွမဟုတ္ပါဘူး... ကုိယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္း
သားျခင္းအျမင္မေတာ္တာေတြ႕ရင္ လိုက္ဖြ.. ဟုတ္ေပါင္... ဆံုးမေပးမလို႕ပါ... ဟဲဟဲ...)
ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့လဲ ဒီေကာင္ပဲ.... သူတို႕ေပ်ာ္ဘြယ္ဘက္မွာက ခြန္ ကို ခြင္ ... စြန္ ကို စြင္ လို႕ေျပာတယ္ေလ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာပဲေပါ့.... ဒီေကာင္က Coffee Mix Plain မွာတယ္.. စာပဲြထိုးကလာခ်ေပးေတာ့ "ဇြန္း" ပါမလာဘူး...
ဒါနဲ႕ဒီေကာင္က...
"ေဟ့... ငါ့ကို ဇြင္း (ဇြန္း) တစ္ေခ်ာင္းေပးဦးေလ..." ခပ္တည္တည္နဲ႕ စာပဲြထိုးကို ေဟာက္စားလုပ္တာေပါ့... ဒါနဲ႕ က်န္တဲ့သူေတြကလဲ ဝိုင္း မ ေပးၾကတယ္....
"ေဟ့ေကာင္... မင္း မန္းတေလးေရာက္တာၾကာလွၿပီ.. အခုထိ ဇြန္း ကို ဇြင္း လို႕ေျပာတုန္းပဲလား..."
ဒီေကာင္က သူတို႕ေလသံကိုထိပါးရင္ စိတ္ဆိုးတယ္.... ဒါနဲ႕အားက်မခံျပန္ေျပာတယ္...
"ငါအဂၤလိပ္စာေက်ာင္းသားကြ... အဲဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လိုပဲေျပာမယ္...."
"Please, give me a စပြင္း" တဲ့....... ေကာင္းေရာဗ်ာ...
ၿဖိဳးဇာနည္႕႕႕႕႕႕ကေန႔လည္႕႕က၃း၀၀ တိတိ
ေနရာေဒသတစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ေျပာပံုဆိုပံု ေလယူေလသိမ္းေတြကမတူၾကဘူးေလ.. ေတာင္ေပၚသားေျမျပန္႕သား ေတြကြာျခားရံုတင္မဟုတ္.. ေျမျပန္႕မွာကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးကဲြေနတယ္ေလ.. တစ္ခါက မြန္ ျပည္ဘက္ကျပန္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကေျပာတယ္.. သူ မြန္ ျပည္ကရြာကေလးတစ္ရြာမွာထမင္းစားေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြကေျပာတယ္ .....
"စားစား ငတ္ရင္စားတဲ့"
စားရတဲ့သူ ေတာင္နင္သြားတယ္.. ၿပီးေတာ့ရွိေသးတယ္... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ေတြ႕ပဲ မြန္ၿပည္နယ္ ကိုသြားေတာ့ တစ္ေတာင္တတ္တစ္
ေတာင္ဆင္းနဲ႕ ေမာေနၿပီ... တည္းခိုတဲ့အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ထမင္းကိုအားရပါးရစားျပစ္မယ္လိုေတးထားတာေပါ့.. တည္းတဲ့အိ္မ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ရွင္ မြန္ မႀကီးကေျပာတယ္..
"စားသူငယ္ေလး အားမနာနဲ႕ နင္ငတ္ေနတာငါသိတယ္.. အိမ္က ေအာင္နက္ ႀကီးလိုအားရပါးရစားစမ္းပါ".... တဲ့
ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႕ စားမလို႕သူေျပာလိုက္မွပဲ ေလွခါးရင္းက ကိုယ့္ေဘာ္ဒါႀကီးကိုၾကည့္မိတယ္... အမ္မယ္...သူကလဲေဖာ္ေရြပါတယ္.... အၿမီးကေလးကိုနန္႕လို႕......
အခုဆိုရင္အညာမွာေတာင္ေျပာပံု ဆိုပံုမတူၾကဘူး... မႏၱေလးမွာဆိုရင္ ေကာင္မေလး ေတြကို "ဇယ္" လို႕ေျပာတယ္.... တစ္ခိ်ဳ႕ေဒသေတြမွာကေတာ့ "ေစာ္" ေပါ့... ( ဘာကို ေစာ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္းမသိပါ )
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းတတ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူကလဲအညာသားပါပဲ... ေပ်ာ္ဘြယ္ ဘက္က..
အညာေဒသျခင္း တူေပမယ့္ေျပာပံုဆိုပံု ေလယူေလသိမ္းကမတူဘူး...
တစ္ေန႕မွာ ဒီေကာင္ကေျပာတယ္... လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေနတုန္းေရာက္လာၿပီးေတာ့
"ဟိတ္ေကာင္ေတြ Practical အခန္းထဲမွာကြာ ေကာင္မေလး ျမင္မေကာင္းဘူး... တံုးလံုး လွဲ ေနတယ္.. " တဲ့...
"ဘာ..."
ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖဲြ႕မ်က္လံုးပ်ဴးတဲ့သူကပ်ဴး... လက္ဖက္ရည္သီးတဲ့ေကာင္ကသီး... ေရေႏြးၾကမ္းေမွာက္က်တဲ့ေကာင္က က်နဲ႕.. အကုန္၀ရုန္းသုန္းကားျဖစ္ကုန္တာေပါ့.... ဆူနာမီေရလိႈင္းသတင္းၾကားတုန္းကေတာင္ဒီေလာက္မတုန္လႈပ္ဘူး... (ဒါကဆူနာမီထက္ထူးတာကိုး..)......
"ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာလဲ..." သယ္ရင္းတစ္ေယာက္ကေမးေတာ့...
" practical အခန္းထဲ....."
သူ႕စကားေတာင္မဆံုးလိုက္ပါဘူး... အကုန္လံုး ၀ုန္းကနဲ Practical အခန္းဘက္ကိုေျပးတာေပါ့...
(အျမင္မေတာ္တာေတြ႕ရင္ဆံုးမ မလို႕ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ပါ....)
Practical အခန္းနားေရာက္ေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေနေခ်ာင္းလိုက္တယ္... ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ေတြ႕
ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္သူေျပာသလိုမဟုတ္... (သူေျပာတာ ဘာ လဲ ဟင္).....
သူ႕ဖာသာသူ ခံုေပၚမွာေမွာက္အိပ္ေနတာ... ဒါေပမယ့္နည္းနည္းေတာ့ ျမင္မေကာင္းဘူးေပါ့
" ေဟ့ေကာင္မင္းေျပာေတာ့ @#$%^& ဆို...." ဒီေကာင့္ိကုိ၀ိုင္းေျပာေတာ့
"အင္းေလ... မေတြ႕ဘူးလား တံုးလံုးလွဲေနတာ... "
" အိပ္ေနတာပါကြ....." ဒီေတာ့မွေမာင္မင္းႀကီးသားက
"ေအးေလ ငါတို႕ကအိပ္တာကိုမ်ားေသာအာျဖင့္ တံုးလံုးလွဲတာလို႕ေျပာတယ္ကြ..."
"ဟာ..... မင္းကေတာ့" အားလံုးသက္ျပင္းခ်ကုန္ၾကေတာ့တယ္...
(မွန္းခ်က္နဲ႕ႏွမ္းထြက္နဲ႕မွမကိုက္တာကိုး..... မွန္းခ်က္ ဆိုတာတစ္ျခားဘာမွမဟုတ္ပါဘူး... ကုိယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္း
သားျခင္းအျမင္မေတာ္တာေတြ႕ရင္ လိုက္ဖြ.. ဟုတ္ေပါင္... ဆံုးမေပးမလို႕ပါ... ဟဲဟဲ...)
ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့လဲ ဒီေကာင္ပဲ.... သူတို႕ေပ်ာ္ဘြယ္ဘက္မွာက ခြန္ ကို ခြင္ ... စြန္ ကို စြင္ လို႕ေျပာတယ္ေလ
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာပဲေပါ့.... ဒီေကာင္က Coffee Mix Plain မွာတယ္.. စာပဲြထိုးကလာခ်ေပးေတာ့ "ဇြန္း" ပါမလာဘူး...
ဒါနဲ႕ဒီေကာင္က...
"ေဟ့... ငါ့ကို ဇြင္း (ဇြန္း) တစ္ေခ်ာင္းေပးဦးေလ..." ခပ္တည္တည္နဲ႕ စာပဲြထိုးကို ေဟာက္စားလုပ္တာေပါ့... ဒါနဲ႕ က်န္တဲ့သူေတြကလဲ ဝိုင္း မ ေပးၾကတယ္....
"ေဟ့ေကာင္... မင္း မန္းတေလးေရာက္တာၾကာလွၿပီ.. အခုထိ ဇြန္း ကို ဇြင္း လို႕ေျပာတုန္းပဲလား..."
ဒီေကာင္က သူတို႕ေလသံကိုထိပါးရင္ စိတ္ဆိုးတယ္.... ဒါနဲ႕အားက်မခံျပန္ေျပာတယ္...
"ငါအဂၤလိပ္စာေက်ာင္းသားကြ... အဲဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လိုပဲေျပာမယ္...."
"Please, give me a စပြင္း" တဲ့....... ေကာင္းေရာဗ်ာ...
ၿဖိဳးဇာနည္႕႕႕႕႕႕ကေန႔လည္႕႕က၃း၀၀ တိတိ
