လူတ႔ဲလား

လူတို႔ရ႕ဲလိုအင္ဆႏၵမ်ားသည္၎တို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားထက္ေက်ာ္လြန္၍လိုအင္ဆႏၵမ်ားအေသာမသန္နိုင္ေအာင္မ်ားပ်ားလွ်က္
ရွိသည္တ႔ဲ။ေအာ္....တကယ္မွန္တ႔ဲစကားေလးပါ။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္းဘယ္ေတာ႔မ်ားမွမ်ားေအးေအးေဆးေဆးလိုအပ္
ခ်က္မရွိပဲေနနိုင္ပါ႔မလဲမသိဘူး။တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ၿဖစ္လာတန္ေကာင္းပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ရ႕ဲလိုအင္ဆႏၵေတြမၿပည္႔တိုင္းကၽြန္ေတာ္
သတိရမိတ႔ဲပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္။ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္႕႕႕႕႕႕႕႕႕

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ကန္စပ္တစ္ခုမွာ ႏြားေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္က ေအးေအးလူလူ ငါးထုိင္မွ်ားေနသတဲ့...
ဒီလိုပဲႏြားေက်ာင္းသားေလးကလည္း ေကာင္းကင္ႀကီးကို ရုတ္တရက္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သတဲ့... အဲဒီမွာ သူကေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းကိုေတြ႔သြားတယ္.... ၿပီးေတာ့သူစဥ္းစားတယ္...ငါႏြားေက်ာင္းမယ့္အစား ႀကီးလာရင္ေလယာဥ္ေမာင္းတဲ့ ပိုင္းေလာ့ခ္ ႀကီးျဖစ္ရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ လို႔စဥ္းစားေလတယ္...
ေနာက္ၿပီး ႏြားေက်ာင္းသားေလး ရဲ့ဇြဲနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ အသက္ႀကီးလာေတာ့ ခရီးသည္တင္ေလယာဥ္ေမာင္းတဲ့ ပိုင္းေလာခ္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားေလတယ္... တစ္ေန႔သူ႔တာဝန္အတိုင္း ေလယာဥ္ေမာင္းေနတုန္း လယ္ကန္စပ္တစ္ခုက ျဖတ္သြားသတဲ႔... အဲဒီမွာ ေအးေအးလူလူ ငါးထုိင္မွ်ားေနတဲ့ ႏြားေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔သြားေလတယ္... သူ႔ငယ္ဘဝကိုသတိရၿပီး အင္း...ငါလည္းအဲဒီေကာင္ေလးလို လယ္ကန္သင္းရုိးတစ္ေလွ်ာက္ ေအးေအးလူလူ ငါးထုိင္မွ်ားရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲလို႔ ေတြးမိသတဲ့.....


အင္းလူရယ္လို႔ၿဖစ္လာမွေတာ႔လူန႔ဲေတာ႔တူေနမွာပါပဲ။ဘယ္ေတာ႔မွမ်ားေလာဘသတ္နိုင္မလဲမသိဘူးေနာ္႕႕႕႕႕႕႕႕႕
ေလးစားစြာၿဖင္႔....ၿဖိဳးဇာနည္