1

ႏွလံုးသား အဟာရ

Posted by ၿဖိဳးဇာနည္ on Friday, January 30, 2009 in
အခ်စ္အေၾကာင္းမေရးၿဖစ္တာၾကာေနတာေၾကာင္႔အခုကၽြန္ေတာ္ႏွလံုးသားအဟာရေလးတစ္ပုဒ္ဖန္တီးထားပါတယ္။ကိုယ္ပိုင္ဇတ္လမ္းေလးပါ။ဘာသာၿပန္ထက္စာရင္ကိုယ္ပိုင္ေလးကိုပိုၿပီးႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိလို႔ႀကိဳးစားထားပါတယ္။။ခံစားၾကည္႔ၿပီးလိုအပ္တာေလးအႀကံေပးၾကပါအံုးေနာ္......

ႏွလံုးသား အဟာရ

"ကၽြန္ေတာ္"
"ကၽြန္ေတာ္"မနက္ေစာေစာကထဲကကားလာေစာင္႔ေနတာအခုဆိုရင္ရွစ္နာရီပင္ထိုးေတာ႔မည္။ကၽြန္ေတာ္ဝီရိယမေကာင္းပါ။
ဒီေန႔ေတာ႔ေကာင္းေနရသည္႔အေၾကာင္းရင္းကဒီေန႔ကၽြန္ေတာ္အလုပ္စဝင္ရမည္႔ေန႔ၿဖစ္သည္။ကၽြန္ေတာ႔္မွာအလုပ္မရွားပါဒါ
ေပမ႔ဲကၽြန္ေတာ္ဒီအလုပ္ေလးကိုေတာ႔လက္လႊတ္မခံနိုင္ေလာက္ေအာင္ကိုလိုခ်င္လြန္းလွသၿဖင္႔အသည္းအသန္ႀကိဳးစားထား
ရသည္။ကၽြန္ေတာ္ဖယ္ရီကားကိုေစာင္႔ေနၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ဒီအလုပ္ကိုလိုခ်င္ရၿခင္း၏အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ႔''ေဒး''ဆို
ေတာ႔မိန္းကေလးတစ္ဦးေၾကာင္႔ၿဖစ္လိမ္႔မယ္ဆိုလွ်င္အႀကြင္းမ႔ဲမွန္ေပလိမ္႔မည္။ကၽြန္ေတာ္"ေဒး"ကိုခ်စ္သည္။"ေဒး"ကိုကၽြန္ေတာ္
ကေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္သည္႔အခ်စ္မ်ိဳးၿဖင္႔ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာပိုက္ေထြးထားခ်င္မိသည္။ဒါကၽြန္ေတာ္႔ဆႏၵၿဖစ္ပါသည္။ဒါေပမ႔ဲ
"ေဒး"ကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္႔ကိုမခ်စ္ပါ။ကၽြန္ေတာ္္႔ကိုမသိပါ။ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေနတာကတစ္ဖက္သတ္အခ်စ္ပါ။"ေဒး"ကကၽြန္ေတာ္မသိမ
သာၿဖင္႔ရည္ရြယ္ထားခ႔ဲေသာကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးေလာင္းေလးပါ။ကၽြန္ေတာ္အခုလုပ္မည္႔အလုပ္သည္"ေဒး"ကိုယ္တိုင္မန္ေနဂ်ာရာ
ထူးၿဖင္႔အုပ္ခ်ဳပ္ေသာေရသန္႔စက္ရံုပင္ၿဖစ္သည္။ဤစက္ရံုတြင္တြဲဖက္မန္ေနဂ်ာအလိုရွိသည္ဟူေသာေႀက္ၿငာမွာကၽြန္ေတာ္အ
တြက္ဘုရားကေပးေသာအခြင္႔အေရးဟုကၽြန္ေတာ္ယူဆၿပီးနဂိုရွိရင္းစြဲအလုပ္မွထြက္၍ကၽြန္ေတာ္ဤအလုပ္ကိုေလွ်ာက္ခ႔ဲၿခင္း
ၿဖစ္ပါသည္။စက္ရံုမွာၿမိဳ႔ႏွင္႔အလွမ္းေဝးလွသည္။ၿမိဳ႔အၿပင္ကဆယ္႔ႏွစ္မိုင္သြားမွဤစက္ရံုေလးကိုေရာက္ေပသည္။။ဒီေလာက္
ဆိုစာဖတ္သူသူငယ္ခ်င္းတို႔သေဘာေပါက္ၾကမွာပါ။ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ဝင္ရၿခင္းမွာ "ေဒး"န႔ဲနီးစပ္ရန္မွတပါးအၿခားမရွိနိုင္ပါ။
"ေဒး"သိကၡာပိုင္းတြင္အလြန္ရင္႔က်က္ေသာမိန္းမၾကီးတစ္ဦးစတိုင္ၿဖင္႔ေယာက္က်ားေလးဆိုလွ်င္မည္သူ႔ကိုမွ်အေရးမေပးတတ္
သလိုမည္သူ႔ကိုမွ်လည္းအခြင္႔အေရးမယူတတ္ပါ။မ်က္ႏွာအားခ်ိဳသာေသာအၿပံဳးၿဖင္႔သာအစဥ္တန္ဆာဆင္ထားနိုင္သူၿဖစ္လင္႔
ကစား။ထိုအၿပံဳးၿဖင္႔ပင္ကၽြန္ေတာ္႔အားရူးသြပ္ေစေသာအခ်စ္ကိုေပးအပ္ခ႔ဲေလသည္။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္သည္။သူၿပံဳးရင္ေလ
႕႕ကၽြန္ေတာ္ေလထဲေၿမာက္သြားတတ္သည္။သူ၏ထူးၿခားခ်က္မွာသူမ်က္ေစာင္းမထိုးတတ္ပါ။ႏွဳတ္ခမ္းမကိုက္တတ္ပါ။သူေဒါ
သထြက္ေနသည္ကိုကၽြန္ေတာ္မၿမင္ဖူးပါ။သူ႔ရယ္သံေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ္အခုအထိမၾကားဖူးေသးပါ။သို႔ေပမ႔ဲခ်ိဳၿမိန္ေသာရယ္
သံေတြၿဖစ္မွာကိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္တပ္အပ္သိေနသည္။သူရယ္ေနသည္ကိုကၽြန္ေတာ္အေဝးမွသာေငးေမာၾကည္႔ဖူးသည္။သူ႔အနီး
နားကပ္သြားဖို႔အတြက္ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ခုန္သံေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဖို႔ကၽြန္ေတာ္အဆင္သင္႔ၿဖစ္မေနေသးပါ။ႀကိဳးစားဆဲအေနအထား
ၿဖင္႔သာသူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သည္။ခ်စ္ေနရတာကိုပင္ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္သည္။ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုခ်စ္သည္႔အခ်စ္တစ္ခုထဲၿဖင္႔
သာကၽြန္ေတာ္႔၏အလြန္ဝါသနာပါလွေသာအလြန္ကၽြမ္းက်င္လွေသာေဆးကုမၼဏီမွကၽြန္ေတာ္အလုပ္ထြက္ခ႔ဲသည္။သူ႔အခ်စ္ကို
ကၽြန္ေတာ္၏အရည္အခ်င္းၿဖင္႔ရယူနိုင္ရန္အတြက္ကၽြန္ေတာ္႔မွာဤအလုပ္မွတပါးေကာင္းေသာနည္းလမ္းမရွိဟုကၽြန္ေတာ္ယူ
ဆသည္။သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တာကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္သည္။သူ႔အတြက္ဘာမဆိုေပးဆပ္ခ်င္သည္။ထိုက႔ဲသို႔ေပးဆပ္နိုင္ရန္အ
တြက္သူ႔အခ်စ္ကိုကၽြန္ေတာ္ရယူနိုင္မွပင္ၿဖစ္လိမ္႔မည္။ဒီေန႔သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္မိတ္ဆက္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္ဆံုးၿဖတ္ထားသည္။
သူ႔ရယ္သံေလးကိုကၽြန္ေတာ္ပထမဦးဆံုးၾကားဖူးေစေတာ႔မည္။သူန႔ဲရင္းႏွီးေသာအမွတ္တရအၿဖစ္ဤေန႔ေလးမွာပင္သူ႔ကိုကၽြန္
ေတာ္လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးဖို႔ရည္ရြယ္ထားသည္။အလြန္လွပေသာေရႊေရာင္နာရီေလးၿဖစ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္႔အေတြး
နွင္႔ကိုယ္ေက်နပ္ပီတိၿဖစ္ၿပီးတစ္ေယာက္တည္းအရူးတစ္ေယာက္လိုၿပံဳးေနမိသည္။ကၽြန္ေတာ္အေတြးထဲေမ်ာေနစဥ္မွာပဲဖယ္ရီ
ကားေရာက္လာပါသည္......................
"ေဒး"ကိုကၽြန္ေတာ္ကားေပၚမွာေတြ႔လိုက္ရသည္။အသက္ရွဳဖို႔ပင္ေမ႔သြားသလိုကၽြန္ေတာ္ေၿခေထာက္ေတြလည္းမခိုင္ခ်ုင္ေတာ႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္အားတင္းမွၿဖစ္မည္။ကားေပၚမွမန္ေနဂ်ာအသစ္ကိုစူးစမ္းေနၾကေသာမ်က္လံုးေတြကလည္းကၽြန္ေတာ္႔ကိုပိုေလးလံ
ေစသည္။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ကၽြန္ေတာ္အခုေတာ႔သူ႔ေဘးကပ္လွ်က္ထိုင္ခံုေပၚကိုစက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုအသက္ေအာင္႔ၿပီးေရာက္ရွိသြား
သည္။သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုၿပံဳးၿပသည္။ကၽြန္ေတာ္အရည္ေပွ်ာ္သြားမတတ္ကိုယ္လံုးရွိန္းတတ္သြားသည္။ကၽြန္ေတာ္ဘာစကားမွပင္
မေၿပာနိုင္ပဲေခါင္းကိုသာငံုထားမိသည္။စက္ရံုမွာကၽြန္ေတာ္ကဒုမန္ေနဂ်ာ"ေဒး"ကမန္ေနဂ်ာခ်ဳပ္ဆိုေသာေၾကာင္႔ရာထူးအရကၽြန္
ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကားေရွ႔ခန္းမွာအတူထိုင္ရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ကားေနာက္ခန္းတြင္စက္ရံုဝန္ထမ္းမ်ားအသီသီးေနရာယူၿပီး
ေနာက္ကားသည္စက္ရံုသို႔ဦးတည္ထြက္ခြာေလေတာ႔သည္။ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးေနသည္ၿပီးေနာက္ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဘဝင္ၿမင္႔ေနမိသည္။
အေၾကာင္းရင္းကေတာ႔"ေဒး"ႏွင္႔ကၽြန္ေတာ္အထူတြဲထိုင္ေနရၿခင္းကတစ္ေၾကာင္း"ေဒး"၏ကိုယ္သင္းရနံေလးမ်ားကိုတစ္ဝၾကီးရွဴ
ရွိဳက္လိုက္ရၿခင္းကတစ္ေၾကာင္းေၾကာင္႔ၿဖစ္ပါသည္။ကားေမာင္းေနေသာလမ္းေဘးဝဲယာကိုကၽြန္ေတာ္အဓိပၸယ္မ႔ဲေငးရင္းကၽြန္
ေတာ္႔ရင္ခုန္သံေတြကိုကၽြန္ေတာ္မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။ၿပီးေတာ႔ကၽြန္ေတာ္႔၏လက္ေဆာင္ေပးမည္ဆိုေသာအၾကံအစည္
ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မွာယခုအခ်ိန္ၿဖစ္ေၾကာင္းကိုလဲကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္မိသည္။ထို႔ေၾကာင္႔ရင္
ခုန္သံေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ရင္းသူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္မိတ္ဆက္စသားဆိုလိုက္သည္။သူ၏အသိအမွတ္ၿပဳေသာအၿပံဳးႏွင္႔လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္
ရာစကားေတြကိုသူမ၏ႏွဳတ္ဖ်ားမွကၽြန္ေတာ္ၾကားခြင္႔ရခ႔ဲသည္။အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာကၽြန္ေတာ္ရည္မွန္းထားေသာ"ေဒး"၏ခင္
မင္မွဴကိုကၽြန္ေတာ္ရလိုက္သည္။ေက်နပ္မွဴေတြအၿပည္႔န႔ဲၿဖစ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္႕႕႕ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည္႔သည္ဤက႔ဲသို႔ခင္မင္မွူ
မ်ိဳးၿဖင္႔အေနၾကာလာခ႔ဲမည္ဆိုလွ်င္ကၽြန္ေတာ္"ေဒး"၏အခ်စ္ကိုအခ်ိန္ကာလအတို္္င္းအတာတစ္ခုအတြင္းရရွိနိုင္ေပလိမ္႔မည္ဟု
ကၽြန္ေတာ္ရံုၾကည္မိသည္။စက္ရံုမေရာက္ခင္ကၽြန္ေတာ္႔၏အၾကံအစည္အအားကၽြန္ေတာ္စတင္ရမည္ဟုကၽြန္ေတာ္သိေနေသာ္
လည္းကၽြန္ေတာ္႔၏နွဳတ္ေတြလက္ေတြမွာေလးလံေနခ႔ဲသည္။ကၽြန္ေတာ္အားတင္းၾကည္႔သည္မရ႕႕႕ထပ္ႀကိဳးစားၾကည္႔သည္႕႕႕
မရ။ေနာက္ဆံုးေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ဟာေယာက်ၤားဟူေသာႏွလံုးသြင္း၍သူ႔အားကၽြန္ေတာ္႕႕႕ကၽြန္ေတာ္႔၏လက္ေဆာင္ေပးမည္႔အစီ
အစဥ္အားဖြင္႔ေၿပာၿဖစ္သည္။"ေဒး"မယူပါလက္႕႕႕႕မခံပါ႕႕႕႕႕သူေၿပာတာလည္းမွန္ပါသည္။ယခုမွစတင္၍ခင္မင္ခြင္႔ရေသာကၽြန္
ေတာ္႔ထံမွသူဘာလက္ေဆာင္ပစၥည္းမွမလိုခ်င္ပါ။သူကၽြန္ေတာ္႔ထံမွရရွိလိုက္သည္႔ခင္မင္မွူသည္သာသူ႔အတြက္ကၽြန္ေတာ္ကေပး
ေသာအေကာင္းဆံုးေသာလက္ေဆာင္ပင္ၿဖစ္သည္ဟုေၿပာပါသည္။သူ႔စကားေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္မိပါသည္သို႔ေသာ္
ကၽြန္ေတာ္႔၏အမွတ္တရၿဖစ္ေစခ်င္ေသာဆႏၵမွာေတာ႔ပ်က္ယြင္းရမည္႔အေၿခအေနတြင္ေရာက္ရွိေနေၾကာင္းကၽြန္ေတာ္သေဘာ
ေပါက္လိုက္ပါသည္။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါကၽြန္ေတာ္ေၿဖသိမ္႔လိုက္နိုင္ပါသည္။သူ႔ဆီကခင္မင္မွူကိုအသိအမွတ္အၿပဳခံလိုက္ရၿခင္း
ေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵေလးကိုေနာက္သို႔ေရႊ႔ဆိုင္းလိုက္ပါမည္။ဤဆႏၵေလးကိုေတာ႔အပ်က္အဆီးမခံနိုင္ေသာ
ေၾကာင္႔ပါ။တစ္လမ္းလံုးကၽြန္ေတာ္သူမအားခိုးခိုးၾကည္႔ရင္းလိုက္ပါလာခ႔ဲပါသည္။ၿပီးလွ်င္ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုယ္သင္းရနံေလးမ်ား
ကိုမ်က္စိမွိတ္ခံစားရင္းဘဝ၏ၿပီးၿပည္႔စံုေသာအရသာကိုအခ်ိန္ပိုင္းအတြင္းကၽြန္ေတာ္ခံစားေနလိုက္သည္။ထိုခံစားေနေသာအခ်ိန္
ေလးမွာပင္ကၽြန္ေတာ္႔၏ၿပီးၿပည္႔စံုေသာခံစားမွူေတြကိုဖ်က္ဆီးပစ္မည္႔႕႕ကားဘရိတ္အုပ္သံ႕႕႕ဟြန္းတီးသံ႕႕႕႕တိုက္ခိုက္ကြရွသံ႕႕႕႕
ေအာ္ဟစ္ညည္းညူသံ႔႕႕႕႕ေတြကိုကၽြန္ေတာ္ၾကားရၿပီးေနာက္ကၽြန္ေတာ္အသည္းခိုက္ေလာက္ေအာင္ေသာနာက်င္မွူကိုခံစားရၿပီး
ေနာက္ဘာဆိုဘာမ်မသိေတာ႔ပဲကၽြန္ေတာ္ေလာကၾကီးႏွင္႔အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေတာက္သြားသည္.........................................

"ေဒး"
သူမသတိဝင္ဝင္လာခ်င္းၿမင္လိုက္ရသည္ကေဖေဖ႕႕ေမေမ႕႕ဆရာဝန္ၾကီးႏွင္႔နပ္စ္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။အသိဝင္ဝင္လာခ်င္းအၿဖစ္
ဆိုးၾကီးကိုတန္းပင္ၿမင္ေယာင္မိသည္အေရွ႔မွဘရိတ္ေပါက္ၿပီးအရွိန္ၿဖင႔္မိမိတို႔ထံတည္႔တည္႔လာေနေသာကုန္တင္ကားၾကီးကား
ဒရိုင္ဘာၾကီး၏ေကြ႔ခ်လိုက္ေသာစတီယာတိုင္႕႕ေအာ္ဟစ္သံမ်ား႕႕႕မိမိထံလြင္႔စင္က်လာေသာမွန္ကြဲစမ်ားႏွင္႔မိမိကိုသိုင္းဖက္
လိုက္ေသာလက္တစ္စံု႕႕႕အို႕႕သူမေက်ာခ်မ္းသြားသည္။ၿပီးေတာ႔ငိုေၾကြးေနမိသည္။ေဖေဖ႕႕ေမေမ႕တို႔၏ႏွစ္သိမ္႔ေသာစကား
မ်ားႏွင္႔ဆရာဝန္ၾကီး၏သတိေပးသံမ်ားကိုလည္းသူမ႕႕ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္ၿဖစ္သြားသည္။ထိုမွေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ေဖေဖ
႕႕ေမေမတို႔၏ေၿပာၿပခ်က္အရကၽြန္မ၏ႏွလံုးကိုအစားထိုးကုသထားရေၾကာင္းသိရသည္။ကၽြန္မတြင္ႏွလံုးအားနည္းသည္႕ေရာဂါ
အခံရွိပါသည္။ထိုကားတိုက္မွူၿဖစ္ရာတြင္ကၽြန္မ၏ႏွလံုးမွာအလြန္အမင္းေၾကာက္ရြံမွူႏွင္႔ထိခိုက္မွူမ်ားေၾကာင္႔ေသြးလႊတ္မွူေသြးၿပန္
မွူမ်ားမွာပံုမွန္မဟုတ္ေတာ႔ေသာအေၿခအေနသို႔ေရာက္သြားသည္ဟုဆိုသည္။ကၽြန္မ၏ႏွလံုးကိုအၿမန္ဆံုးခြဲစိတ္မွုမၿပဳလွ်င္ကၽြန္မ
သတိေမ႔ေနရာမွေလာကၾကီးႏွင္႔လံုးဝအဆက္အသြယ္ၿပန္ရနိုင္ေတာ႔မည္မဟုတ္ေတာ႔ေၾကာင္းႏွင္႔ယခုက႔ဲသို႔အသက္ရွင္ေနရ
သည္မွာကၽြန္မႏွင္႔အတူကားေမွာက္ရာတြင္ပါဝင္ခ႔ဲေသာ၊သူမကိုယ္ခႏၱာေပၚတြင္ကၽြန္မကိုဖက္၍ေသဆံုးေနေသာအမ်ိဳးသားတစ္
ဦးထံမွေသဆံုးေသာ္လည္းႏွလံုးအခုန္မရပ္ေသးေသာႏွလံုးသားကိုအၿမန္ဆံုးထုတ္ယူ၍ကၽြန္မ၏ႏွလံုးကိုအစားထိုးလဲလွယ္ထား
ရေၾကာင္းသိရသည္။ေသးဆံုးသူသည္မည္သူမည္ဝါၿဖစ္ေၾကာင္းမသိၾကရေပမ႔ဲကၽြန္မ၏သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပင္ၿဖစ္ေၾကာင္း
ႏွင္႔ႏွလံုးအလွဴရွင္၏လက္ထဲမွကၽြန္မနာမည္တပ္ထားေသာလက္ေဆာင္ဗူးေလးတစ္ခုရထားေၾကာင္းေၿပာၿပၾကၿပီးကၽြန္မကိုထို
လက္ေဆာင္ဗူးေလးယူလာေပးၾကသည္။အို႕႕႕႕႕ထိုလက္ေဆာင္ေလးကိုၿမင္ၿမင္ခ်င္းကၽြန္မသိလိုက္ပါသည္။သူ႕႕႕သူ႕႕႕ကၽြန္မ
ကိုေပးခ႔ဲသည္႔လက္ေဆာင္ဗူးေလးပင္ၿဖစ္သည္။ကၽြန္မသိခ်င္ေဇာႏွင္႔ထိုလက္ေဆာင္ေလးအားဖြင္႔ၾကည္႔လိုက္ပါသည္။နာရီေလး
႕႕႕ေရႊေရာင္လက္ပတ္နာရီေလးပင္ၿဖစ္သည္။ကၽြန္မဝမ္းနည္းမိသြားသည္သူႏွင္႔ကၽြန္မခင္မင္ခြင္႔ရရွိသည္မွာပင္မၾကာေသးအခု
ေတာ႔သူဒီေလာကၾကီးတြင္မရွိေတာ႔ပါ။ကၽြန္သူ႔ကိုသနားေနတာလား။ဝမ္းနည္းေနတာလား။သူ႔ကိုသတိရေနတာလားပင္မသိ
ေတာ႔ပါ။ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔ကၽြန္မငိုေနသည္။ရင္ဘတ္ေပၚရွိသူ႔နွလံုးသားေနရာတြင္လက္ဝါးၿဖင္႔ဖိကပ္ရင္းကၽြန္မငုိေန
သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ႔ကၽြန္မသူ႔ကိုေၿပာလိုက္မိပါသည္သူေပးတ႔ဲလက္ေဆာင္ေလးကိုကၽြန္မလက္ခံလိုက္ပါၿပီဆိုတ႔ဲအေၾကာင္း
ေလးကိုပါ႕႕႕သူၾကားနိုင္ပါေစ႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕

"ကၽြန္ေတာ္"
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုမငိုပါန႔ဲလို႔ေၿပာေနေပမ႔ဲသူမၾကားနိုင္ေတာ႔ပါ။ကၽြန္ေတာ္ေသဆံုးသြားၿပီတ႔ဲ။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုကာကြယ္
ရင္းေသဆံုးခံလိုက္ရသည္႔အတြက္ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္သည္။ေက်နပ္ပါသည္သူကၽြန္ေတာ္႔လက္ေဆာင္ေလးကိုလက္ခံသြားသည္။
အေက်နပ္ဆံုးအရာကေတာ႔သူကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားၿဖင္႔အသက္ရွင္ေနသည္။သူအသက္ရွဴလိုက္တိုင္းမွာကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးခုန္ေန
အံုးမည္။ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေဆာင္နာရီေလးကေတာ႔သူ႔ရင္ဘတ္ထဲကကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးခုန္လိုက္တိုင္းစည္းခ်က္မွန္မွန္လိုက္၍သြား
ေနေပအံုးမည္။ေနာက္ဆံုးအေနန႔ဲသူၾကားၾကားမၾကားၾကားကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေၿပာခ်င္ေနေသးတာကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုအရမ္း
ခ်စ္သည္။အေသခ်ာဆံုးကေတာ႔ကၽြန္ေတာ္"ေဒး"ကိုအရမ္းခ်စ္ပါသည္။႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕႕

ႏွလံုးသားမ်ားစြာအတြက္ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားပါအံုးမည္....ၿဖိဳးဇာနည္...ညေန...၅း၂၀တိတိ

1 Comments


နာေတာင္ငိုခ်င္လာျပီ....
ၾကိဳးစားထားေနာ္.... ေနာက္တစ္ပုဒ္
ေကာင္းတယ္.... း)

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

how about

Copyright © 2009 အရာအားလံုးၿပီးၿပည္႔စံုခ႔ဲေသာ ဘ၀တစ္ခု၏ ရာဇ၀င္ All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.