0

ဘယ္သူမွမသိလိုက္တ႔ဲလြန္ခ႔ဲေသာတစ္နာရီ

Posted by ၿဖိဳးဇာနည္ on Wednesday, November 05, 2008 in
ကၽြန္ေတာ္စာသိပ္မေရးတတ္ပါဘူး..ပါရမီလည္းမပါခ႔ဲပါဘူးဒါေပမ႔ဲဝါသနာေလးကိုအရင္းခံၿပီးတည္ေဆာက္ထားတ႔ဲေဟာဒီစာစုေလးဟာမိသားစုန႔ဲပက္သက္ၿပီးကၽြန္ေတာ္႔ဘဝမွာပထ
မဦးဆံုးေရးၿဖစ္တ႔ဲသထၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔လိုေလးအပ္ခ်က္မ်ားရွိခ႔ဲရင္သည္းခံခြင္႔လႊတ္ၿပီးဖတ္ေပးၾကပါလို႔ေတာင္းဆိုပါရေစခင္ဗ်ာ......ဝါသနာရွင္ၿဖစ္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ.....ၿဖိဳးဇာနည္.............
ဘယ္သူမွမသိလိုက္တ႔ဲလြန္ခ႔ဲေသာတစ္နာရီ
ကေလးတစ္ေယာက္ကိုမုန္႔ေပးၿပီအငိုတိတ္ေစခ႔ဲသလိုမ်ိဳးကၽြန္ေတာ္ငိုေၾကြးေနတ႔ဲအခ်ိန္တိုင္းမွာသူဟာကၽြန္ေတာ္႔နေဘးမွာအၿမဲရွိေနၿပီး
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအငိုတိတ္ေစခ႔ဲတယ္။သူဟာကၽြန္ေတာ္႔အေပၚမွာနားလည္ေပးတယ္..စာနာေပးတယ္..ကူညီေပးတယ္..ၿပီးေတာ႔သူဟာကၽြန္ေတာ္႔ကိုအင္မတန္မွလည္းခ်စ္တယ္...သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုတအားခ်စ္တယ္ဆိုတာကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ရပ္ကြက္လံုးသိၾကပါတယ္.....ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႔ကိုဟိုးငယ္ငယ္ေလးကထဲကခ်စ္ခ႔ဲတာပါဗ်ာ။ကဲပါဒါကခဏထားပါကၽြန္ေတာ္အခုေၿပာခ်င္တာကအခုကၽြန္ေတာ္ငို
ေနရတ႔ဲအေၾကာင္းေပါ႔။မနက္ခင္းကၽြန္ေတာ္႔မ်က္စိနွစ္လံုးဖြင္႔တာန႔ဲကၽြန္ေတာ္သူ႔ဆီကိုအရင္ဆံုးသြားမယ္လို႔ကၽြန္ေတာ္ဆံုးၿဖတ္ထားလိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္အိမ္မၿပန္တာဒီေန႔န႔ဲဆိုရင္ငါးရက္ရွိေနၿပီ။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုအရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနတ႔ဲစိတ္ကကၽြန္ေတာ္ရ႔ဲမာနေတြဝန္တိုစိတ္ေတြကိုတၿဖည္း
ၿဖည္းအႏိုင္ယူသြားၿပီဆိုတာကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရၿပီ။အရင္ေန႔ေတြမေၿပာန႔ဲဒီညေနေစာင္းကကိုကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုစိတ္တိုေနတုန္းပဲ။စိတ္တိုရတ႔ဲ
အေၾကာင္းလား႕႕သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုတကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုတာကကိုကၽြန္ေတာ္သိလိုက္ရလို႔ေပါ႔။ဟိုးအရင္ကထဲကကၽြန္ေတာ္႔အလိုကိုဘယ္
ေတာ႔မွမၿငင္းဆန္ဘဲလိုက္ေလွ်ာခ႔ဲတ႔ဲသူဟာကၽြန္ေတာ္႔အေပၚလြန္ခ႔ဲေသာကိုးရက္ကအထိဆိုပါေတာ႔ဘာမွမေၿပာင္းလဲခ႔ဲပါဘူး။
သူစေၿပာင္းလဲခ႔႔ဲတ႔ဲေန႔တစ္ေန႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္ၾကိတ္ငိုခ႔ဲရတ႔ဲ ေန႔တစ္ေန႔ေပါ႔................................အဲဒီေန႔ကကၽြန္ေတာ္အိပ္ယာကထထၿခင္းစားပြဲေပၚမွာသြားတိုက္တံန႔ဲမ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကိုမေတြ႔ရဘူး....ကၽြန္ေတာ္အံ႔ဩသြားမိတယ္စာဖတ္သူတို႔ေတာ႔ယံုမလားမသိဘူးဒီလိုသူပ်က္ကြက္တာကိုကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမၾကံဳဖူးေသးဘူး။ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲ
နဲနဲေတာ႔ထင္႔သြားမိတာေတာ႔အမွန္ပဲ။ကၽြန္ေတာ္စိတ္တိုတိုန႔ဲေရခ်ိဳးအဝတ္လဲၿပီးအခန္းထဲကထြက္လာတ႔ဲအခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ႔စိတ္ေတြပိုလွဳပ္ရွား
လာမိတယ္။ယခင္ေန႔ေတြလိုအခန္္းထဲကထြက္တာန႔ဲတရားေခြသံမၾကားရပဲရယ္သံတခ်ိဳ႔ကိုသာၾကားလိုက္ရလို႔ပါ။ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာတာကို
မၿမင္ပဲအရင္စလိုန႔ဲသူေၿပးထြက္သြားတာကိုကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္ငိုခ်င္စိတ္ေတြလွိဳက္ကန႔ဲတတ္လာတယ္။ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆို
ေတာ႔သူေၿပးထြက္သြားတာကတစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီဦးတည္ေနလို႔ေပါ႔ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ဆီကိုသူကေလးငယ္တစ္
ေယာက္လိုေပ်ာ္ၿပီးေၿပးသြားတာကိုခံရအခက္ဆံုးပဲ။သူေၿပးလာေနတာကိုေစာင္႔ၾကိဳေနသူဟာကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲရွိတယ္လို႔ထင္
ထားခ႔ဲတာအခုေတာ႔႕႕ထားပါေလကၽြန္ေတာ္ခြင္႔လႊတ္ေပးနိုင္ပါတယ္ဒီလိုေတြးေနဆဲမွာပဲကၽြန္ေတာ္႔အၾကည္႔ေတြကထမင္းစားပြဲဆီကိုေရာက္
သြားတယ္။တစ္ဆက္ထဲမွာပဲဝမ္းနည္းစိတ္ေတြန႔ဲအတူကၽြန္ေတာ္ငိုေၾကြးပစ္လိုက္တယ္။ဘယ္တုန္းကမွမပ်က္ကြက္ခ႔ဲဘူးေသာမနက္ခင္း
ေကာ္ဖီဝိုိိုင္းေလးဟာလည္းကၽြန္ေတာ္႔ကိုေစာင္႔ၾကိဳမေနခ႔ဲလို႔ပါ။ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသူေၿပာၿပခ႔ဲတုန္းကမသိမသာန႔ဲဘာသိဘာသာေနႏိုင္ခ႔ဲေသာ္
လည္းလက္ေတြ႔မွာကၽြန္ေတာ္ခံနိုင္ရည္မရွိခ႔ဲပါ။သိပါၿပီသူဟာကၽြန္ေတာ္႔ကိုတကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုတာ။အ႔ဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲမွာ
သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုတကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုတာစြဲမွတ္ထားလိုက္တယ္။သူကၽြန္ေတာ္႔ကိုတကယ္မခ်စ္မွေတာ႔ကၽြန္ေတာ္လည္းသူ႔ကိုဂရုမစိုက္
ေတာ႔ဘူးလိ႔ုလည္းဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။အ႔ဲဒီေန႔ကစလို႔သူဟာကၽြန္ေတာ္႔အေပၚအလိုက္သိမွူဂရုစိုက္မွူေတြပ်က္ကြက္ခ႔ဲသလိုကၽြန္ေတာ္
ဟာလည္းသူန႔ဲမ်က္နွာခ်င္းေတာင္မဆိုင္မိေအာင္ေရွွာင္ေနခ႔ဲတယ္။သူကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ဘာလုပ္ေပးေပးဒါေတြဟာေနာက္ဆိုရင္ငါ႔အစား
သူတစ္ၿခားလူကိုလုပ္ေပးေတာ႔မွာဆိုတ႔ဲအေတြးန႔ဲကၽြန္ေတာ္သူ႔အေပၚနာၾကည္းမွူေတြဝန္တိုမွူေတြမေက်နပ္မွူေတြအားလံုးေပါင္းၿပီး
ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ေတြုဟာအလကားေနရင္းတိုတိုေနတတ္ခ႔ဲတယ္။ဒီေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာသူကၽြန္ေတာ္အနားမွာရွိေနတာကိုအလိုလို
ေနရင္းအလိုမက်ေတြၿဖစ္လာတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကဘယ္လိုပင္ၿဖစ္ေနေနသူကေတာ႔ဘာမွမၿဖစ္သလိုပင္ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚဆက္
ဆံခ႔ဲတယ္။အရင္လိုအလိုက္သိမွူေတြကလြဲလို႔ေပါ႔။သူ႔ဘက္ကအ႔ဲဒီလိုဆက္ဆံေလေလကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကပိုရြဲ႔ေလပဲေလ။ဘာၿဖစ္လို႔လဲ
ဆိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တာသူ႔ရ႔ဲအရင္လိုအလိုက္သိမွူကိုပဲေလ။ဒီလိုမေကာင္းတတ္လို႔ေလေၿပေသြးၿပီးဆက္ဆံေနတာမ်ိဳးမွ
မဟုတ္ပဲေလ။ေနာက္ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္စားတစ္ၿခားလူကိုသူဒီလိုအလိုက္တသိလုပ္ေပးေတာ႔မွာပါလားေနာက္ဆိုရင္ငါဟာ
တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္စြာေနရေတာ႔မွာပါလားလို႔ေတြးမိလိုက္တိုင္းကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္မက်မိေအာင္မနည္းထိန္းထိန္းေနရတယ္
ဆိုတာသူဘယ္သိနိုင္မလဲေလ။ဘာလို႔အ႔ဲဒီလိုငိုခ်င္ရက္န႔ဲေအာင္႔ေနရသလဲဆိုရင္ဟိုအရင္ကကၽြန္ေတာ္ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲငိုငို
သူဟာကၽြန္ေတာ္႔နေဘးကေနႏွစ္သိမ္႔ေပးခ႔ဲစၿမဲပါဒါေပမ႔ဲအခုကၽြန္ေတာ္ငိုေၾကြးေနရတာဟာသူ႔ေၾကာင္႔ၿဖစ္ေနတ႔ဲအတြက္ကၽြန္ေတာ္
ငိုရမွာကိုေၾကာက္ေနမိခ႔ဲတယ္။အ႔ဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ကၽြန္ေတာ္ဒီစိတ္ဆင္းရဲမွူကလြတ္ေၿမာက္ဖို႔အတြက္အေကာင္းဆံုးနည္း
လမ္းတစ္ခုကိုရလိုက္တယ္႕႕ဟုတ္တယ္ကၽြန္ေတာ္ဒီအိမ္ကထြက္သြားတာဟာသူ႔အတြက္ေကာကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ပါအေကာင္းဆံုးပဲ။
နနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနန
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကထြက္လာတာဒီေန႔န႔ဲဆို၅ရက္ၿပည္႔သြားၿပီဒါေပမ႔ဲမနက္ၿဖန္မွာကၽြန္ေတာ္အိမ္ၿပန္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီ......ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုတအားခ်စ္လို႔ေပါ႔အဲဒီခ်စ္တ႔ဲစိတ္ကပဲကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲကနာၾကည္းမွူေတြကိုေခ်ဖ်က္
ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ကၽြန္ေတာ္အခုခ်က္ခ်င္းေတာင္ၿပန္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ဒါေပမ႔ဲကၽြန္ေတာ္ဟာတစ္ၿခားၿမိဳ႔မွာ
ေရာက္ေနေသာေၾကာင္႔ယခုၿပန္မယ္ဆိုတ႔ဲစိတ္ကူးဟာမၿဖစ္နိုင္ပါ။အကယ္၍ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လို႔ရသည္ဆိုေသာ္လည္း
သူသည္ယခုအခ်ိန္ဆိုလွ်င္သီးၿခားအိမ္အသစ္တစ္လံုးတြင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနေပလိမ္႔မည္။ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုေတြးေနမ႔ဲအစားအိပ္
လိုက္လွ်င္မနက္ကိုၿမန္ၿမန္ေရာက္နိင္ေပသည္ဆိုသည္႔အေတြးကိုစဥ္းစားမိေသာေၾကာင္႔အေတြးကမာၻထက္အိပ္စက္ၿခင္း
ကိုဦးစားေပးလိုက္သည္။ကားဂိတ္မွဆင္းၿပီးသည္ႏွင္႔taxiကို္ေစ်းမဆစ္ပဲငွားကာကၽြန္ေတာ္႔အိမ္ကိုပင္မသြားနိုင္ေသးပဲသူတို႔ရွိေနမည္႔အိမ္အသစ္ေလးဆီသို႔ဦးစြာေမာင္းခိုင္းလိုက္ပါသည္။.....
glitter-graphics.com...............သူတို႔၏ခ်စ္စံအိမ္အသစ္ေလးဆီသို႔အေရာက္တြင္ထိုစံအိမ္ေလးမွာသခင္မ႔ဲစြာသံၾကိဳးတန္းလန္းၿဖင္႔ေသာ႔ပိတ္ထားသည္ကိုသာေတြ႔
ရသည္။''ေအာ္သူတို႔ကေပ်ာ္ေနၾကတ႔ဲသူေတြဆိုေတာ႔အိမ္ဘယ္ကပ္ၾကမွာလဲေလ''ဟုကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည။္ဤေနရာတြင္ဆက္
ေနလွ်င္လည္းမထူးသည္မို႔ယခုအခ်ိန္မွစ၍ကၽြန္ေတာ္႔၏တစ္ကိုယ္တည္းအထီးက်န္စြာစတင္ေနထိုင္ရေတာ႔မည္႔အိမ္ေလးဆီသို႔သာTAIXအားဦးတည္ခိုင္းလိုက္သည္...............အိမ္ေရာက္ေသာ္ကားေပၚကေနပင္မဆင္းရေသးမီပင္အိမ္ထဲမွဝမ္းသာအားရေၿပးထြက္လာေသာသူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွလွိဳက္ခန႔ဲဝမ္း
သာမွုန႔ဲအတူေတြ႔လိုက္ရသည္။.....
glitter-graphics.com.....................................................................................................''ေမာင္ေလး...ေမာင္ေလး'' ''ေမာင္ေလးရယ္မင္းဘယ္ေတြေလွ်က္သြားေနတာလဲကြာ...မမတစ္ေယာက္ထဲဒီမွာခ်န္ထားခ႔ဲရက္တယ္ကြာ'' မမသည္ကၽြန္ေတာ္႔အားေၿပးဖက္ကာအားပါးတရငိုေလသည္..... ''ေမာင္ေလးကမမကို-မင္းမင္းန႔ဲနွစ္ေယာက္ထဲထားခ႔ဲေပမ႔ဲ မမကိုစိတ္ခ်မ္းသာမယ္မ်ားထင္ေနလားေမာင္ေလးရယ္''မမစကားကိုၾကားရသည္႔အခါကၽြန္ေတာ္႔ရင္ထဲတြင္ဝမ္းနည္းၿခင္းေတြ
လွိဳင္းထန္ကုန္သည္..''မမရယ္.....ေမာင္ေလးေလမမကိုနားလည္ေပးနိုင္ေအာင္ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ၿပဳၿပင္ၿပီးၿပန္လာတာမမရ႔ဲမမဝမ္းသာေတာ႔ေနာ္''....''ေမာင္ေလး
မမအနားမွာမရွိတ႔ဲေန႔ေတြဟာမမအတြက္ငရဲက်သလိုပဲေမာင္ေလးရ႔ဲနင္သိရ႔ဲလား''...''သိပါတယ္မမရယ္ေမာင္ေလးလည္းမမ
လိုပါပဲမမရယယ္''.ဤအခ်ိန္တြင္မမႏွင္႔(႔လက္ထက္မည္ဆိုေသာယခု)လက္ထက္ၿပီးေသာမမအမ်ိဳးသားကိုမင္းမင္းကိုမေတြ႔သၿဖင္႔...............''မမကိုမင္းမင္းေရာဟင္မမကို႕႕ကိုမင္းမင္းကဂရုမစိုက္ဘူးလား
အ႔ဲဒီလူဘယ္မွာလဲ"......မမငိုေလသည္.....
glitter-graphics.com''ေမာင္ေလး မမကိုေသခ်ာၾကည္႔စမ္း မမေၿပာမယ္'' ကၽြန္ေတာ္႔မ်က္နွာကိုမမကသူ၏လက္ဖဝါးနွစ္ဖက္ၿဖင္႔ကိုင္၍...''ေမာင္ေလး..........ေမာင္ေလးကမမလက္ထက္မွာကိုမၾကိဳက္လို႔အိမ္ကထြက္သြားတာမဟုတ္လားဟင္'' ကၽြန္ေတာ္မမကိုမညာခ်င္ပါ ...''ဟုတ္တယ္မမ ...ဒါေပမ႔ဲအခုေမာင္ေလးနားလည္ပါၿပီ''.......မမသည္သူ၏မ်က္နွာကိုအတတ္နိုင္ဆံုးတည္၍.........''ဒီမွာေမာင္ေလးေဟာဒီေလာကမွာေၿပးၾကည္႔မွဒီေမာင္နွမနွစ္ေယာက္ထဲရွိတာ
မမအတြက္အေရးအၾကီးဆံုးလူဟာေမာင္ေလးပဲ....ေနာက္ဆိုရင္ေလေမာင္ေလးမၾကိဳက္တာေတြကိုမမ မလုပ္ေတာ႔ဘူးေနာ္..အခုအခ်ိန္ကစၿပီးေမာင္ေလးန႔ဲမမဟိုအရင္တုန္းကလိုပဲဒီအိမ္ေလးမွာနွစ္ေယာက္ထဲအတူတူၿပန္ေနသြားၾကမယ္ေနာ္''.....ကၽြန္ေတာ္အံ႔ဩသြားမိသည္....."ဟာမမကလဲ...ေမာင္ေလးနားလည္ေနပါၿပီ.မမကိုမင္းမင္းဆီကိုပဲလိုက္သြားေနပါ" ကၽြန္ေတာ္ေၿပာစကားပင္မဆံုးေသးမီပင္မမကခ်က္ခ်င္းၿငင္းဆိုပါသည္..."ဒီမွာေမာင္ေလး...ေမာင္ေလးအိမ္ကထြက္သြားတာဘာေၾကာင္႔လဲဆိုတာေမာင္ေလးကိုယ္႔ကိုကိုယ္အသိဆံုးၿဖစ္မွာပါ"....."မမ..မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ေမာင္ေလးကိုထားခ႔ဲၿပီးမမကကိုမင္းမင္းန႔ဲလိုက္သြားရမွာ--အ႔ဲလိုလိုက္သြားတ႔ဲအခ်ိန္က်မွမမရ႔ဲဂရုစိုက္မွူေတြကိုသတိယၿပီးေမာင္ေလးစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနမွာဆိုးလို႔....မမ..မသြားခင္ကထဲကေမာင္ေလးမွာမမရ႔ဲဂရုစိုက္မွူေတြမပါပဲေနတတ္သြားေအာင္လို႔မမတမင္ရွာင္ဖယ္ေနတာပါ" "အ႔ဲဒါဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ေမာင္ေလးကိုမမသိပ္ခ်စ္လို႔ပါကြယ္...ေမာင္ေလးမမအေပၚအၿမင္ေစာင္းေနမယ္ဆိုတာမမသိေပမ႔ဲမမေၿဖရွင္းခ်က္ကိုမေၿပာၿပနိုင္ခ႔ဲဘူး.........................ကဲပါအခုငါ႔ေမာင္ၿပန္လာၿပီဆိုမွေတာ႔ဒါေတြေၿပာစရာမလိုေတာ႔ပါဘူးအခုအခ်ိန္ကစၿပီးေမာင္ေလးန႔ဲမမအရင္လိုဘ၀ကိုၿပန္ပိုင္ဆိုင္သြားၿပီလို႔သာေမာင္ေလးယံုၾကည္လိုက္ေတာ႔ေနာ္ေမာင္ေလးေနာ္" ...ကၽြန္ေတာ္ေတြေ၀သြားသည္အရင္လိုေမာင္ေလးန႔ဲမမ....အရင္လိုဘ၀.....ဒါဆို..ဒါဆို..."မမ..မမ...ကို.. ကုိမင္းမင္းေရာ.....ဟင္မမ ကိုမင္းမင္းေရာလို႔" မမငိုေလၿပီ...ၾကည္႔ေနဆဲမွာပင္မမၿပံဳးလာၿပန္သည္ကၽြန္ေတာ္နားမလည္နိုင္ေတာ႔ပါ "မမေၿပာေလဗ်ာ...ကိုမင္းမင္းဘယ္မွာလဲလို႔" ....
မမသည္ကၽြန္ေတာ္႔ကို အၿပံုးၿဖင္႔ၾကည္႔ကာ "သူန႔ဲမမလက္မထက္ၿဖစ္လိုက္ဘူးေမာင္ေလး".....".ေမာင္ေလးမရွိေတာ႔တ႔ဲေန႔ေတြမွာမမဘယ္လိုမွမေနတတ္ဘူး..အခ်ိန္တိုင္းပဲေမာင္ေလးကိုေတာင္႔တေနမိတယ္ၿပီးေတာ႔မမရ႔ဲမဂၤလာပြဲမွာလည္းမမအရွိေစခ်င္ဆံုးလူဟာေမာင္ေလးပဲ....မဂၤလာရက္နီးလာေလေလမမအတြက္ေသာကေတြပိုမ်ားလာေလေလပဲ..အ႔ဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာမမကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဆင္ၿခင္မိလာတယ္...မမအခုအခ်ိန္မွာေတာင္႔တေနတာမမရ႔ဲမဂၤလာပြဲကိုမွမဟုတ္ပဲမမေတာင္႔တေနတာအိမ္ကထြက္သြားတ႔ဲမမရ႔ဲေမာင္ေလးကိုေလ....ေမာင္ေလးထြက္သြားရတာကလဲမမ..မဂၤလာေဆာင္မွာကိုမႏွစ္ၿမိဳ႔လို႔ဆိုတာမမသိလိိုက္တယ္.....ေမာင္ေလးမရွိပဲမမကမဂၤလာေဆာင္ၿပီးေပ်ာ္ေနနိုင္လိမ္႔မယ္လို႔မ်ားေမာင္ေလးထင္ေနလား.......ဒီေတာ႔မမမွာေရြးစရာလမ္းနွစ္ခုရွိတ႔ဲအထဲကမမေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးမမေမာင္ေလးဘက္ကိုေရြးခ်ယ္ခ႔ဲတယ္"ကၽြန္ေတာ္မမ၏ေၿပာစကားမ်ား
ကိုနားေထာင္ရင္းမ်က္ရည္ေတြ၀ိုင္းလာမိသည္..."မမေရြးခ်ယ္မွူအတြက္ဖိတ္စာေတြေ၀ၿပီးသားႏွစ္ရက္ပဲလိုေတာ႔တ႔ဲမမရ႔ဲမဂၤလာပြြဲကိုမမဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္......"မမရယ္၍ဆက္ေၿပာေလသည္.."ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္မမေက်နပ္တယ္..မမေရြးခ်ယ္လိုက္တာမွားမွမမွားပဲေလ...မွားသြားခ႔ဲရင္လဲမမေနာင္တမရဘူး.ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔အဲဒီအမွားဟာေမာင္ေလးန႔ဲမမအတြက္မွန္ေနလို႔ပဲေလ.....အ႔ဲဒီအခ်ိန္မွာမမရ႔ဲအရွက္ေတြသိကၡာေတြကိုထည္႔တြက္ဖို႔လည္းမစဥ္းစားခ႔ဲဘူးဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔မမဘ၀မွာအရွက္ေတြသိကၡာေတြထက္ေမာင္ေလးကပိုအေရးၾကီးလို႔ပဲ...အင္းဒါေပမ႔ဲ..ကိုမင္းမင္းခမ်ာေတာ႔မမကိုသိပ္ခ်စ္ရွာၿပီးမမေၿပာစကားကိုလဲမလြန္ဆန္နိုင္ေတာ႔ရွက္လြန္းလို႔ဆိုၿပီးနိုင္ငံၿခားကိုထြက္သြားရွာၿပီကြယ္.....
"ဒီမွာေမာင္ေလးမမရ႔ဲအရွက္ေတြ...ကိုမင္းမင္းအေပၚခ်စ္တ႔ဲမမရ႔ဲအခ်စ္ေတြအားလံုးကိုဥပကၡာၿပဳၿပီးမမေမာင္ေလးအတြက္ေပးဆပ္နိုင္ခ႔ဲၿပီ." မမသည္ေအာင္နိုင္သူစစ္သူၾကီး၏အၿပံုးမ်ိဳးနွင္႔ကၽြန္ေတာ္႔ကိုၾကည္႔ကာ "မမေပ်ာ္တယ္ေမာင္ေလးရယ္ၿပီးေတာ႔မမေလအရမ္းကိုေၾကနပ္တယ္
"မ်က္ရည္ေတြၾကားမွမမ၏အၿပံဳးသည္ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ၿမင္ခ႔ဲဘူးသမွ်မမ၏အၿပံဳးမ်ားထဲတြင္ေတာ႔အလွဆံုးအၿပံဳးတစ္ပြင္႔ၿဖစ္မည္ဟုကၽြန္ေတာ္
ထင္မိသည္။ကၽြန္ေတာ္ ငိုေနပါသည္ကၽြန္ေတာ္႔၏အသံုးမ၀င္ေသာေနာင္တေတြကိုလည္းကၽြန္ေတာ္မမအားထုတ္မၿပခ်င္ေတာ႔ပါ.........အခုအခ်ိန္မွွာကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ခ႔ဲေသာဘဝကိုရ၍ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ရမည္လားအခ်ိန္ေနွာင္းသြားေသာေနာင္တတရား
အတြက္ေပးဆပ္လိုက္ရသည္႔မမ၏ဆံုးရွံဳးမွူအတြက္ဝမ္းနည္းရမည္လားကိုပင္မသိေတာ႔ပါ။ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္ငိုေနပါသည္...............ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကိုငိုေနပါသည္..............................ငိုေနသည္႔ၾကားမွကၽြန္ေတာ္၏မသိစိတ္ကစကားတစ္ခြန္းကိုေၿပာလိုက္မိသည္ "ေမာင္ေလးကိုခြင္႔လႊတ္ပါမမရယ္"............
glitter-graphics.com
ၾကိဳးစားပါအံုးမည္....၀ါသနာရွင္ၿဖစ္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာ...ၿဖိဳးဇာနည္
glitter-graphics.com

0 Comments

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

how about

Copyright © 2009 အရာအားလံုးၿပီးၿပည္႔စံုခ႔ဲေသာ ဘ၀တစ္ခု၏ ရာဇ၀င္ All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.